Poëzie

1539 - 1595

poëzie (nr. 3.029):

Sonet

En is 't de liefde niet, wat is 't dan dat mij kwelt?
En is 't de liefde ook, wat mag de liefde wezen?
Is zij zoet ende goed, hoe valt zij hard in deze?
Is zij kwaad, hoe is dan zo zoete haar geweld?
Brande ik met mijne dank, hoe ben ik dan ontsteld?
Is 't tegen mijne dank, zal 't zuchten mij genezen?
O vreugd van pijnen vol, pijne vol vreugd gerezen,
O droefheid vol jolijt! O blijdschappe verfelt!
Levende dood, hoe moogt gij tegen mijne dank
Dus vele over mij? Maar ben ik willens krank,
Mij klagende t'onrecht, de liefde ik t'onrecht blame.
Liefde goed ende kwaad, mij leed en aangename,
Geluk en ongeluk, zuur en zoet ik gevoele;
Ik zoeke vrijigheid, en om slaven ick woele.

------------------------------------------------

verfelt - wreed (geworden)
dus vele - zoveel
leed - onaangenaam
om slaven ik woele - om slaaf te worden span ik mij in.