inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1849 - 1934

poëzie (nr. 3.103):

ROEMERSWALE

Daar ligt, zo klinkt een sage van weleer,
Een rijke, trotse stad in zee verdronken.
En waar de gouden torenspitsen blonken,
Daar kabbelt rustig thans het blauwe meer.

Des avonds zit de visser mijm'rend neer.
't Is als werd van het goud, daar lang verzonken,
In golf op golf een scheem'ring hem geschonken...
Maar niets geeft van de schat de diepte weer.

Zo mijne liefde; schoon ge in lied bij lied
Haar lichten schemer telkens blinken ziet,
Als 't gouden schijnsel in de blauwe golven;

Vrees niets, de glans wordt nimmer uitgeblust,
De schat verdwijnt niet, die in 't harte rust,
Maar blijft er, rijk en kostbaar, diep bedolven.

Van eene sultane en andere gedichten, H. Pijttersen Tz, Sneek.(1884)

Schrijver: Fiore della Neve
Inzender: Han Messie, 21 februari 2017


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 517

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)