Poëzie

1888 - 1966

poëzie (nr. 3.193):

Ilonka zingt.

‘Een jonge vrouw gaat uit
over de bloeiende steppen, in mei,
zij is trots en mooi,
zij is mooier dan alle anderen,
zij zwaait de zweep naar het logge paard
en de grote, piepende wielen
gaan sneller
over het wassend kruid...
Waar gaat ze heen? -
Ze lacht naar de horizon
en ziet niet om naar het dorp,
daar zijn de huizen weinig en arm,
nog staat de staldeur open
voor het kale erf...
Ze heeft linten in het haar,
linten op de schouders
en een kleurig corsage...

Men heeft haar geen uitgeleide gedaan,
geen heeft haar bij haar tooi geholpen...
Waar gaat ze heen?...
Ten avond zal ze keren,
de jonge mannen zullen haar toeroepen
dat ze mooi is,
mooier dan alle anderen,
maar de oude vrouwen zwijgen
en zien onheil:
de duivel hale haar!’...