inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1640 - 1670

poëzie (nr. 3.251):

Aan Klorimene

Toen ik u lestmaal, by de leliën en rozen
Zo helder pronken zag, en met zo purpren bloos,
Zo dacht mij, dat uit spijt de roos verbleekte in 't blozen,
En dat meteen uit schaamt' de lelie wierd een roos.

Zo doet uw schone verf de roos en lelie duiken,
En maakt dat in uw hof, uit hartzeer en verdriet,
De bloemen altemaal verdorren op hun struiken,
Omdat men schoonder bloem op uwe kaken ziet.

Schrijver: Wilhelm G. van Focquenbroch
Inzender: Redactie, 12 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 284

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)