inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1757 - 1786

poëzie (nr. 81):

KUSJE

'Gij zijt toch immer lastig!
Gij wilt gestadig kussen! -
Wat doet toch al dat kussen?
Wat wil dat toch beteeknen?'
Zo sprak mijn schone Fillis,
En keek met donkere ogen,
En wendde 't hoofd ter zijde.

Ik greep haar lieve handjes,
En zei: mijn dierbaar meisje!
Mag ik u dan niet kussen!...
Zij schudde 't hoofd en boog zich,
En drukte met haar lipjes
Mij zachtjes op de wangen.

Zij sloot mij in heur armen,
En zei: 'wat is een kusje? -
Wat wil het toch beteeknen?'

Mijn allerliefste meisje,
Het is de taal der liefde.
Zo dikwerf onze lippen
Zich kussende verenen,
Dan denk ik: Liefste Fillis,
Gelijk ik met mijn lippen
Thans aan uw mondje kleve,
Zo, Liefste, is ook mijn leven
Verbonden aan het uwe.

Zo vaak ik u dan kusse,
Gevoel ik, meer dan immer,
De banden onzer liefde.
Dit alles, schone Fillis,
Dit alles zegt een kusje!

: Gezangen mijner jeugd (1782)

Schrijver: Jacobus Bellamy
Inzender: AdB, 13 april 2002


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 61 stemmen aantal keer bekeken 10.571

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
noor depaepe
Datum:
13 oktober 2002
Email:
noordepaepehotmail.com
ik vind het een heel mooie tekst.
je leest het met liefde en met verstand


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)