Poëzie

1835-1894

poëzie (nr. 93):

Hoor ik op Sempre een waldhoorn

Hoor ik op Sempre* een waldhoorn,
Of ook wel een Turkse trom,
Dan moet ik zo bitter wenen;
En - ik weet zelf niet waarom.

Vraagt een der werkende lieden:
'Hoe kan een Turkse trom
Of een waldhoorn u zo roeren?'-
Dan weet ik zelf niet waarom.

Is 't wijl in beetre dagen
Een vriend de Turkse trom
Niet onverdienstlijk bespeelde? -
Ach, ik weet zelf niet waarom.

* Sempre - verkorte naam van Sempre Crescendo,
de Leidse studentenmuziekkamer.