inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1899 - 1940

poëzie (nr. 4.872):

Het kind dat wij waren

Wij leven 't heerlijkst in ons vérst verleden:
de rand van het domein van ons geheugen,
de leugen van de kindertijd, de leugen
van wat wij zouden doen en nimmer deden.

Tijd van tinnen soldaatjes en gebeden,
van moeder's nachtzoen en parfums in vleugen,
zuiverste bron van weemoed en verheugen,
verwondering en teerste vriendlijkheden.

Het is het liefst portret aan onze wanden,
dit kind in diepe schoot of wijde handen,
met reeds die donkre blik van vreemd wantrouwen.

't Eenzame, kleine kind, zelf langverdwenen,
dat wij zo fel en reedloos soms bewenen,
tussen de dode heren en mevrouwen.

---------------------------------------------------------------
uit: Parlando, Verzamelde Gedichten (1899-1940)

Schrijver: Edgar du Perron
Inzender: R.C., 4 februari 2023


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 104 stemmen aantal keer bekeken 14.515

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)