Poëzie

1863-1919

poëzie (nr. 5.067):

Door raam van dorpskerk

Door raam van dorpskerk teek'nen beukentakken
Schaduwen op 't verlicht, te smal gordijn;
Door twee helblauwe spleten naast 't kozijn
Scheren twee evenwijd'ge, gele vlakken.

Ginds op de muur ligt fel de zonneschijn,
Verdeeld door lijntjes in rechthoek'ge vakken:
De ronde schaduwen kruipen op, en zakken
Plots'ling, alsof het grote vliegen zijn.

Naar dominee staren, handen gevouwen,
In de armenbank oude mannen en vrouwen:
Hij spreekt over 't geluk in bet're Landen.

Door 't beukenloof uit schel flikk'rende gaatjes
Strooit de eeuw'ge zon op zijn beurt gouden zaadjes
Over nu rustende, afgewerkte handen.