Maar 'k danste 't liefst volgens wiskund'ge wet
Maar 'k danste 't liefst volgens wiskund'ge wet:
Door 't x-y-vlak zwierde ik horizontaal,
En dan met lucht'ge sprongen, vertikaal,
Zweefde als een mug ik op en af langs z;
Zich weven zag 'k uit schimmig lijnennet
De oneindigheid tot kronkel van spiraal:
Het teken van de almachtige integraal
Heb 'k, toov'naar, steeds met trotse krul gezet.
Huiv'rend zag 'k staan in de omzwaai van de nacht
De Mensenzoon, priester van Gods geslacht,
Ov'ral aanwezig heerser, het Getal,
Dat de omtocht van mijn sterrenvolken leidt,
En meteoren en kometen smijt,
Schertsend, door 't statig ritme van 't heelal.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -
Sonnet IV in de cyclus 'In de Hoogte'
Brahman I, p. 110(1919)
Schrijver: J.A. dèr MouwInzender: JM, 4 februari 2003
Geplaatst in de categorie: individu