inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1863-1919

poëzie (nr. 183):

Nu draagt, zelf triomfant balancement

Nu draagt, zelf triomfant balancement,
Zelf zwevend rag, zelf ontzaglijk insekt,
Mij de aeroplaan, wiens vaart, zilverig, trekt
Een draad, hoog boven zee en kontinent:

De trots van wie zich, mens, als Brahman kent,
Houdt breed zijn dubb'le vleugels uitgestrekt;
De zekerheid, die 't Brahmanweten wekt,
Houdt recht naar Hem 't evenwicht heengewend.

Tot afgrond zijn gezonken land en zee;
In de afgrond rent, hong'rig, de duiz'ling mee,
Daar zuigend, waar ze hoopt, dat 'k neer zal bonzen.

De aarde is een schaal; hoog ligt de horizon.
Plots'ling een stem - naar 't scheen, van uit de zon -
Dwars door de wind, die 'k koud voel langs me gonzen:

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -
Sonnet IX in de cyclus 'In de Hoogte'

Brahman I, p. 115(1919)

Schrijver: J.A. dèr Mouw
Inzender: J.M., 13 februari 2003


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.648

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)