Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter

Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter
In 't ijle, koele denken; de verwijding
Van knellende horizon werd een bevrijding;
Op 't donker ginds scheen hier het lichte lichter.

Jij dacht je boven 't mensenleven dichter
Bij de eeuwigheid; toch was 't een voorbereiding:
Zo moest - vervulling van mijn eerste wijding -
'T kind-in-jou groeien tot mijn Brahmandichter.

Getraind in 't lege door je schommeltochten,
Kon veilig je in de afgrondelijke krochten
Van wanhoop zien en 't middenrijk van de aarde:

Er was geen boven, was er geen beneden,
En zalig wordt slechts hij, die heeft geleden;
De hoogten kent slechts, wie in de afgrond staarde.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -
Sonnet XIX in de cyclus 'In de Hoogte'

Brahman I, p. 125(1919)

Biografie van deze schrijver

bevrijding brahman afgrond

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 1.616