inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1868 - 1922

poëzie (nr. 3.901):

In het hooi

Ik lag in het hooi,
De hemel was mooi,
Mijn bed zacht en goed,
En het geurde zo zoet.

Ik keek met een zucht
Van genot naar de lucht.
Mijn geluk was als dat
Van een spinnende kat.

En ik dacht: Zo meteen
Moet ik op, moet ik heen -
Maar ik weet nog niet, hoe
Ik dat kan, ik dat doe.

Als nu spelenderwijs
Mij de Man met de Zeis
Had gemaaid als het gras,
Dat dit hooi eenmaal was.

Ik behoefde niet op
Meer te staan, niet rechtop
Meer door 't leven te gaan...
- En dat lachte mij aan.

Schrijver: Jacqueline van der Waals
Inzender: Redactie, 10 mei 2020


Geplaatst in de categorie: feest

3.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 2.662

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Leon Wagemans
Datum:
10 mei 2020
Mooi in zijn eenvoud, ontroerend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)