inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1757 - 1786

poëzie (nr. 245):

HET JAWOORD

Schone, zeide ik tot mijn meisje,
Zeg nu of gij mij bemint?
't Meisje lachte eens, en heur oogjes
Zagen mij al kwijnend aan.
Ik herhaal het, zeg mijn meisje,
Zeg nu, of gij mij bemint?
't Meisje stamelde, en een zuchtje
Glipte van heur lipjes af.
Zeg dan, riep ik onverduldig,
Zeg dan of gij mij bemint?
't Meisje boog het blozend aanzicht
Zachtjes op mijn' schouder neer.
Nu riep ik, van liefde blakend,
Zeg nu, of gij mij bemint?
't Meisje zuchtte — maar, in 't einde,
Zei zij stamelende... Ja!
'k Vong, al kussend, 't lieve woordje
Van heur purpren lipjes af.
En mijn meisje drukte 't zegel
Van heur liefde op mijne mond!

Gezangen mijner jeugd(1782)

Schrijver: Jacobus Bellamy
Inzender: D.H., 20 mei 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

3.6 met 17 stemmen aantal keer bekeken 3.919

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)