inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1863-1919

poëzie (nr. 4.146):

Doornig van wrok staat somber, dor en grauw

Doornig van wrok staat somber, dor en grauw
De distel van mijn ziel, stug-hard als hout,
En in mijm'rende zelfmarteling houdt
Hij vast de verre herinn'ring, wreed en trouw,

Hoe eens zijn jeugd herhaalde 't hemelblauw
En 't zeeverschiet, van 't hoge duin geschouwd;
En nu, verschroeid en stukgestormd en oud,
Kronkelt zijn wanhoop in stek'lige rouw.

Lief, klein, eenvoudig vlindertje, zo licht,
Zo zwevend licht, als was je levend licht,
Wat ritsel je om de grijze distel rond?

Pas op, dat niet schijnbaar onschuld'ge wind
Jou, zachtjes meegezogen, spart'len vindt
Met stukgescheurde vleugels op de grond.

Brahman, deel I, p. 224(1919)

Schrijver: J.A. dèr Mouw
Inzender: Redactie, 19 januari 2021


Geplaatst in de categorie: spijt

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.204

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)