't Is lang geleden (14)

Want met Poseidaon's hoogzwalpende haat
Worstelde lang Odusseus' heldendom,
Tot hij door spleet in muur van branding zwom,
Waar gunst van stroomgod hem tot effen straat

Zijn glazen wildheid gladstreek, en gewaad
Door dragend water hij op de oever klom,
En bukte in krakend riet, en kuste stom
De heilige aard', geefster van 't voedend zaad:

In storm van omgewoelde herinn'ring smijt
Mij de ene smart naar de and're golftop toe;

Dan is 't, als ruik ik hars, en veilig glijd
Ik naar mijn verst verleden, oud en moe;

En 't is me, of ik u kus, mijn heideland,
En zacht u aai met vroom-dankbare hand.

Nagelaten Gedichten(1919)

Biografie van deze schrijver

tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.9 met 12 stemmen 1.422