Poëzie

1860-1932

poëzie (nr. 308):

JALOUZIE

Gevloekte slang! aan gloênde harten knagend,
De zoete trouw der minne boos belagend!
Ik heb de knik des maak'laars wel gezien!
Hij greep haar hand en lonkte bovendien.

Ja! op haar voet heeft hij getrapt, de snode!
Ik had het diepe bukken niet van node:
Ik zag het, zij liet toe... O, wrede smart!
Hij trapte op hare voet, zij op mijn hart.

Zou 't waar zijn? Heer! verlicht mijn wankle schreden,
Eer 'k mijn geluk voor immer ga vertreden!-
Zo ze om des maak'laars wille mij verliet...
Ik zou haar kunnen... Neen! dát nooit, dát niet!

Neen! 'k zal geduldig zijn en Gode zwijgen,
En mocht die man - die ik veracht- haar krijgen...
Ik zal mij bloedend werpen aan haar voet:
Haar stervend zeeg'nen, als een Christen doet.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Cornelis Paradijs (pseudoniem van Frederik van Eeden) schreef vooral ironische gedichten.