HERSTELDE KRAAMVROUW
Al heeft het lang geduurd,
Het hebben komt na ’t hopen:
Wij mogen ’t kleintje dopen;
’t Is alles wel bestuurd.
Werd menig lange nacht
In bange zorg gesleten:
’t Is alles nu vergeten;
De goede Hemel lacht.
Van moeders lief gezicht
Was ’t roosje weggenomen,
Maar ’t is weerom gekomen,
Gij streelt het, aardig wicht!
Weer zit de beste vrouw
In mijner kindren midden;
Het danken volgt het bidden,
Het feestkleed kwam voor rouw.
Ach, was er nu een hart,
Waar nooit het vuur van doofde,
Dat in zijn vreugd God loofde,
Zo als ’t hem smeekte in smart!
Help, help mij, dierbre Gâ!
Met mond, en hart, en leven,
Zijn goedheid eer te geven, —
En, Kindren! volgt ons na.
Inzender: M.R., 29 november 2003
Geplaatst in de categorie: kinderen