inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1830-1899

poëzie (nr. 415):

Moederke

't En is van u
hiernederwaart,
geschilderd of
geschreven,
mij, moederke,
geen beeltenis,
geen beeld van u
gebleven.

Geen tekening,
geen lichtdrukmaal,
geen beitelwerk
van stene,
't en zij dat beeld
in mij, dat gij
gelaten hebt,
allene.

o Moge ik, u
onweerdig, nooit
die beeltenis
bederven,
maar eerzaam laat
ze leven in
mij, eerzaam in
mij sterven.

laatste verzen

Schrijver: Guido Gezelle
Inzender: adm, 16 maart 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 39 stemmen aantal keer bekeken 7.496

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Van den Broecke Betty
Datum:
28 oktober 2023
Prachtige gedichten spijtig dat de kinderen dit nu allemaal moeten missen
Naam:
Leonie Bruggink-van der Steen
Datum:
9 maart 2014
Nu ik de as van mijn moeder uit ga strooien en een gedicht daarbij wil lezen, dacht ik terug aan het eerste gedicht dat ik in de eerste klas van de middelbare school heb voorgedragen. Op aanraden van mijn vader had ik voor dit gedicht gekozen en kan mij nog de hele situatie er om heen herinneren. Het was 1967.
Naam:
Rita Valaert
Datum:
25 januari 2005
Email:
rvalaerthotmail.com
Het is het mooiste gedicht over hoe een echte moeder in uw herinnering moet blijven verder leven.
Dit gedichtje heb ik geschreven naar een tante, die mij in moeilijke tijden, meer was dan mijn biologische moeder. Ik wil haar zoals dit gedicht haar altijd bewaren tot ik sterf.
Naam:
Elskens William
Datum:
1 mei 2004
Email:
William.Elskenspandora.be
een dichter van wereldklasse, als ik zijn 'moederke' lees dan lopen de rillingen over mijn rug.
gewoon prachtig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)