Poëzie

1859 - 1938

poëzie (nr. 4.952):

Gij zijt niet slecht geweest

Gij zijt niet slecht geweest: gij waart slechts zwak,
Om niet in Mij te g'loven, die u liefde.
Gij waart een kind, dat àl zijn speelgoed brak,
Wanneer het langer niet zijn speelgoed b'liefde.

O, kind.... IK wàs geen kind! IK ben 't, die kliefde
Dit mijn schoon hoofd, zo sterk eens, tháns zo wrak,
Omdat ik niet met mijne grote Liefde
Alleen wil zijn, bij al dat volk, zo mak.

Gij wou mijn dood, en ik, ik wilde uw leven:
't Is goed, ik ben gevallen in mijn pracht ...
Maar om Mijzelve, nimmermeer door U.

Thans is het úwe beurt van kracht. Welnu:
Tracht éven sterk, als ik nu stérf, te léven
In de eenzaamheid van 't leven, dat u wacht.