inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1877 - 1924

poëzie (nr. 4.835):

Regen

Toen kwamen dagen van eindloze regen,
Van heel diep treurende muziek, die speelde
Van de hemel en de dake' en verveelde
Mijn groot warm hart, in het zonlicht gedegen.

En geen, die niet in 't moedeloze deelde
En gedwee mee-weende, en zich niet verlegen
Over zichzelf boog, want wie had gekregen
Zoveel blij's, dat binnen een vogel kweelde?

Ook ik boog neer en kon niet vrolijk zijn,
Maar toch droeg ik de vlam van heerlijk weten
Met me en stroomde door 't bloed een verse wijn.

En 'k dacht aan hen in wier vaneengereten
Ziel hun wene' een eendre muziek deed zijn,
En ik was stil - ik was mijzelf vergeten!

Schrijver: C.S. Adama van Scheltema
Inzender: Redactie, 29 december 2022


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.422

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)