inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1767 - 1840

poëzie (nr. 514):

Zefir en chloris

Zefir lag ontsluimerd neer
Bij de gloed der middagstralen;
't Avondlied der nachtegalen
Wekt de slaper weer.

Zachtkens wiegt de berk haar kruin;
Fluistrend staan de popeldreven.
Als hij vrolijk aan komt zweven,
Langs het scheemrig duin.

O, hoe geurt het van rondom;
Nu zijn vlucht in 't bos blijft hangen!
Chloris lokt, vol zoet verlangen,
Hare Bruidegom.

Zie, daar zweeft hij 't lover uit!
Door de struiken afgezegen,
Plengt hij dartlend bloesemregen
In de schoot der Bruid.

Gedichten IV , 2e uitg.(1837)

Schrijver: A.C.W. Staring
Inzender: Lena, 28 augustus 2004


Geplaatst in de categorie: natuur

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.397

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)