Poëzie

1819 - 1889

poëzie (nr. 520):

MORGENLIED

Breek aan, gij heerlijk morgenlicht,
En kleur de grauwe dalen!
Een glimlach van Gods aangezicht
Verkwikt ons in uw stralen.
Gij komt: de nevels rollen op,
En als het bloempje uit zijn knop,
Zo breekt met nieuwe luister
Het Leven uit het duister.

Toch is er nog een Beter Licht
Dan van de schoonste morgen,
Dat nooit meer voor de avond zwicht,
In 's mensen borst verborgen.
O! Liefde Gods! O Lichtfontein!
Straal gij ons zondig harte rein,
Door louter ziel en zinnen,
Gij Zonnetje van binnen!