Poëzie

1860-1932

poëzie (nr. 5.047):

Het gevallen meisje

Gevallen, ja, gevallen,
Gevallen en veracht!
Doch weet ge, zonder mallen,
Wat de arme daartoe bracht?

Nu loopt ze langs de straten
En kent geen uur van vreugd,
Sinds ééns zij heeft verlaten
God en het pad der deugd.

Doch wilt haar nu niet smaden -
Wie bracht haar in verdriet?
Een man heeft haar verraden,
Toen hij haar snood verliet.

Zo wilt haar dan niet treffen
Met uwe eerste steen:
God kan en wil haar heffen
Uit zonden en geween!

-----------------------------------------------------------------------
gepubliceerd onder zijn pseudoniem: Cornelis Paradijs