inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1856 - 1936

poëzie (nr. 4.429):

Psychologieën I

I

Een koud vermoeden rilt mij door het brein:
Ik zie mijzelf en weet thans wie ik ben: -
Ik ben Erinn'ring van veel boeken, en
Een Macht, waarmee 'k mijzelf en al mijn zijn,

Gedachte en daad, gelijk maak aan de schijn,
Die 'k daarin schoonst vond: - onbewust gewen
Ik me aan dat ál-artiest zijn; - soms zelfs ken
'k Mijn schijn, die groot is, niet van eigen klein.

'k Ben als een speler, maar die zó goed speelt,
Dat hij zichzelve niet-te-spelen schijnt,
En zich eerst schoon vindt in zijn eigen spel,

En zich in 't leven met zichzelf verveelt,
En zich op straat met de gedachte pijnt:
'Nu ben 'k mijzelf niet - op de planken wél.'

Schrijver: Albert Verwey
Inzender: Redactie, 2 november 2021


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.6 met 19 stemmen aantal keer bekeken 2.060

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)