inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1898 - 1936

poëzie (nr. 5.186):

Het einde

Vroeger toen 'k woonde diep in 't land,
Vrat mij onstilbaar wee;
Zoals een gier de lever, want
Ik wist: geen streek geeft mij bestand,
En 'k zocht het ver op zee.

Maar nu ik ver gevaren heb
En lag op de oceaan alleen,
Waar zelfs Da Cunha en Sint-Heleen
Niet boren door de kimmen heen,
Voel ik het trekken als een eb

Naar 't verre, vaste, bruine land...
Nu weet ik: nergens vind ik vree,
Op aarde niet, en niet op zee,
Pas aan die laatste smalle ree
Van hout in zand.

-------------------------------------------------
uit: Een eerlijk zeemansgraf I (1936)

Schrijver: Jan Jacob Slauerhoff
Inzender: Redactie, 23 december 2023


Geplaatst in de categorie: spijt

4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 3.630

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)