inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1581-1647

poëzie (nr. 650):

Wrange Amaril

Wrange Amaril, zal min niet murwe meuken*
Uw hartje rauw, eer ’t ouderdom* beklimt
En van de borst maakt een gordijn vol kreuken,
Die ’t elpenbeen* nu tart, hoezeer het glimt?
Hoe lang zal nog de blinde schutter* borgen*
Uw wilde ziel die schopt de minnezorgen?

Uw wilde wil die nooit en proefde ’t kwijnen*
En willig wee*, dat innerlijke snijdt;
Noch hoe dat die bekommeringen bijnen*
Die knagen aan afwezens* taaie tijd;
Noch ’t vinnig vuur der liefelijke lonken
Die kroppen ’t hart met overvloed van vonken.

Wanneer zal u eens lieve lust bevangen
En geven aan die zinnen strak een bocht*?
Ach, wie u eens zag slijten* van verlangen,
Naar lekkernij van lieve kusjes vocht*
En bieden zelf uw lippen nu gebeden*!
Wat zoete wraak van al uw koeligheden!

----------------------------------------------------
* murwe meuken = zacht maken
* 't ouderdom = ouderdom 't
* elpenbeen = ivoor, i.c. de blanke huid van de borst
* de blinde schutter = Cupido
* borgen = beschermen, ontzien
* kwijnen: kwijnend?
* willig wee = gewild, vrijwillig verdriet
* bijnen = binden, benauwen
* afwezen = afwezigheid
* een bocht geven = ombuigen
* slijten = kwijnen
* vocht naar = vechten om
* nu gebeden: waarom nu gesmeekt wordt

Schrijver: P.C. Hooft
Inzender: Lau Kanen, 19 maart 2005


Geplaatst in de categorie: erotiek

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 4.326

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)