inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1887 - 1939

poëzie (nr. 688):

Het mensenlot

De nacht grenst aan de dag, en aarde aan de hemel.
Er is geen scheidslijn tussen deze twee.
Geen niemandsland bevindt zich tussen beide
Waarin wij ons neutraal bezinnen kunnen
En ons toekomstig woonoord vrij verkiezen.
Hier zijn wij, en een eeuwige seconde
Belet ons om de hier geheven voet
Daar neer te zetten, ach, en ’t hier begonnen
Glimlachen is nog niet geheel ontbloeid
Als wij reeds zitten in des hemels midden,
En niet meer weten wie ons lachen gold.
Dwars door ons leven gaat de grote golving;
Goden en duivlen scheuren ons uiteen
Als zij proberen ons geheel te winnen.

Ruisende bamboe (1937)

Schrijver: Willem de Merode
Inzender: JM, 31 mei 2005


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.226

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)