inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1898 - 1936

poëzie (nr. 691):

Complainte

Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden

Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van 't boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.

't Geluk, dit smadelijk verdrag
Toch te vergeten bij een gade:
Een zacht licht in een trieste dag,
Des nachts een donkere genade,

Wordt duur gekocht; die lieve lust
Groeit in een stadje vast en vaster,
Moet luisteren naar regel, rust,
Van klokgelui tot laf gelaster.

Ik zal wel heengaan op een nacht
Met stille trom: een desperado
Die smachtend zoekt als Eldorado
Een land nog niet in kaart gebracht.

Om eindlijk, door elk visioen
Verraden, mij te laten werven
Voor 't vreemdelingenlegioen,
Zo eervol anoniem te sterven.

Serenade I

Schrijver: Jan Jacob Slauerhoff
Inzender: Redactie, 5 juni 2005


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 2.818

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)