HET JUISTE MIDDEN
Ja, ’t Juiste Midden! Maar waar tussen? Tussen dwaling
En dwaling ’t mag zo zijn; maar geldt dit voor bepaling
Van ’t Juiste middelpunt der Waarheid? Die dit zeit,
Geeft haar een lucht-bestaan van loutre onzekerheid,
Van ’t aantal, van de maat der dwalingen afhanklijk,
En niet bestaande, niet erkenbaar dan door haar,
De Wijze vrage dan niet langer: Wat is waar?
Alleen het onderzoek: Hoe dwaalt men? is belangrijk.
Maar waar de waarborg nu te vinden, die ’t bescheid
Voor nieuwe dwaling hoedt bij de oude onzekerheid?
Neen, wandlaar! zie niet om naar die de weg slechts raden
Maar vraag die eniglijk aan die hem weet en wijst;
Betreed hem, leidt hij ook langs onbezochte paden,
Met onverschilligheid voor die u laakt of prijst.
Inzender: JM, 12 juni 2005
Geplaatst in de categorie: filosofie