HERINNERING

Ik zie dat bleek gelaat, als met een krans
Omspannen door het strenggeplooid korset -
Die zachtblauwe ogen weer, als in gebed,
Neerblikkend naar de vlugge naaldendans.

En aan haar voeten, in de zonneglans,
Zie 'k, hoe een blonde knaap zich spelend zet:
Dan - aandachtsvol - soldaatjes kleurt hij, met
Helrode mantels en een lange lans.

En breder weeft de zon haar stralenkleed ...
Van uit hare ogen licht een wondre vreugd,
Die langzaam dooft in stille mijmering: -

Dus zie ik de oude, die mijn droeve jeugd
Vergeten leerde, wat ik zwijgend leed,
In 't bonte waas van mijn herinnering.

Schrijver: Jacobus van Looy
Inzender: Redactie, 29 juni 2022

infogedichten.nl

Biografie van deze schrijver

herinnering kornet mijmering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 2.612