inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1862 - 1920

poëzie (nr. 4.196):

Ik was aan u, gij waart aan mij...

Ik was aan u, gij waart aan mij, wij waren
elkander voorbestemd van den beginne;
nooit mocht ge in 't leven smart of weelde ervaren
die niet bij mij weertrilde in ziel en zinnen!

Wij zagen nooit elkaar; met wondre snaren
vereende ons onbewust verborgen minne;
eens kwam de stonde dat bij 't liefdrijk paren
ik eeuwge rust in zaligheid zou winnen.

Wat boze geest kwam toen mijn hart beheren?
'k Versmaadde koud de stemme van 't geweten,
ontembaar kondend: "'t is de wil des Heren!"

O naar het euvel werd de straf gemeten!
En vruchtloos poog ik 't noodlot te bezweren;
helaas! vervlogen tijd kan nimmer keren.

Schrijver: Prosper van Langendonck
Inzender: Redactie, 11 maart 2021


Geplaatst in de categorie: spijt

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.728

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)