Ik was aan u, gij waart aan mij...
Ik was aan u, gij waart aan mij, wij waren
elkander voorbestemd van den beginne;
nooit mocht ge in 't leven smart of weelde ervaren
die niet bij mij weertrilde in ziel en zinnen!
Wij zagen nooit elkaar; met wondre snaren
vereende ons onbewust verborgen minne;
eens kwam de stonde dat bij 't liefdrijk paren
ik eeuwge rust in zaligheid zou winnen.
Wat boze geest kwam toen mijn hart beheren?
'k Versmaadde koud de stemme van 't geweten,
ontembaar kondend: "'t is de wil des Heren!"
O naar het euvel werd de straf gemeten!
En vruchtloos poog ik 't noodlot te bezweren;
helaas! vervlogen tijd kan nimmer keren.
Inzender: Redactie, 11 maart 2021
Geplaatst in de categorie: spijt