inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1859 - 1938

poëzie (nr. 801):

Nu huilt de winter in mijn hart.

Nu huilt de winter in mijn hart,
De vlagen donkren buiten,
Als wilden beiden van de smart
De flauwe ogen sluiten.

Dat is gekomen van de pracht
Dier schone zomerdagen,
Wier gloed geen menselijke macht
Noch bloeisel kan verdragen.

O, droefheid van dit Aards gezicht!
Het moet toch al verdorren-
Het mensen-hart, het zonne-licht,
Zij sterven zonder morren.

Schrijver: Willem Kloos
Inzender: adm, 21 december 2005


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 4.486

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)