Poëzie

1809 - 1898

poëzie (nr. 4.424):

De dode kanarievogel

Ach zie, ons vogeltje is dood!
Zijn bekje is toe en lust geen brood,
Zijn heldere oogjes zien niet meer,
De vlerkjes hangen bij hem neer,
Hij kan niet meer in 't kooitje springen
En ons des morgens wakker zingen!

De kindren groeven met de schop
Een graf voor 't lieve vogeltje op;
Daar legden zij het zacht in neer,
En spraken niet, maar weenden zeer.
Toen veegden zij hun traantjes af
En plantten bloemen op het graf.

Fabels en gedichten(1873)

Schrijver: J.J.A. Goeverneur
Inzender: Redactie, 15 november 2021