Cranagh
gedicht
2.0 met 41 stemmen 
19.634
19.634De avond in de boomgaard groen
de plons van ratten in de grachten
en wat wij mateloos verwachtten
was woordeloos en somber tussen ons.
De netels geurden bitter in de grachten
en droegen zachte bloemen wekenlang
en men lag slapeloos men lag beschaamd te wachten
hoe schuw wij waren en hoe kwetsbaar toen.
Wij lagen eenzaam en de paarden liepen…
Bezig met laden