62 resultaten.
de kinderen van" de soetewey"
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.600 Ze trekken ter schole ten halleveracht,
- Het dorpje ligt ver van 't gehucht, -
Om 't even, of liefelijk 't zonneke lacht,
Voor wind noch voor regen beducht.
Met blauw-baaien rokskens,
de blinkende blokskens
van 's zaterdags vers gevernist,
zo trekken ze zwijgend
de koppekes nijgend,
door regen, door sneeuw of door mist;
Dan spreken die…
MOLME BOOM
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.155 Wie zal 't u aanzien
die leproos van voet
diep met uw wortels
in verrotting wroet
dat gij nog 's avonds klimt
langs weke bladertrappen
en boven uw miserie
met de sterren staat te klappen?
Wie zal 't u aanzien,
uitgestoten mens,
die op uw schande wankeldoolt
tot leste grens
terwijl ons onbarmhartigheid
uw zondemantel zoomt
dat gij langs…
Kindje
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.205 Op de peul mijns herten
rust uw hoofdeke van goud...
't Is of ik uw frêle zielke
tussen bei mijn handen houd:
Lijk albasten bloeme
licht uw teer gezichteke
en uit elk' azuren kijker
blikt een blauw gedichteke...
Kon ik vatten, kindje,
van die dichtjes ritme en rijm;
mocht ik, van uw broze wereld,
raden het subtiel geheim.
'k Durf…
Het Dooit.
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.063 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokskens, verveerd,
weiflend en trage
vallen op eerd,
zo moeten alle
gedachten van ons,
van uit de hemel
van room en dons,
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als, uitgeblomd,
dat donzen droomsel
gefilterd komt
uit zuivere lagen…
SCHADUW
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.402 Ik heb de liefde liefgehad;
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar lamp- en…
NACHT-KAPEL
poëzie
4.0 met 6 stemmen 853 Daar hing geen zucht, geen vrage;
Daar was maar stilt' en duisternis
En mystisch viel er groenig-vaal,
Op heilgenbeeld een manestraal
In de ouw' Maria-nis.
Heel flauwkens monkel-lachend,
Als of 't zijn leste lachsken was,
Leek 't lampken Gods, in 't duistre rond,
Een blom, die zonder water stond
In rood kristallen glas.
Daar had ik geern…
't is de ure der getijden
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.437 Daar is, in iedere zuster-cel,
Bij 't ronken van de wekker-bel,
Een vaag gerucht begonnen:
't Is 't mommel- momp'len van gebeden,
De kloosterkerk wacht beneden,
Heur stille, vroege nonnen.
Ze komen van de donkere trap,
In zwart habijt en witte kap,
Een beetje voor de vieren;
Daar hangt in menige vensterspleet
Der gaanderijen, diep en…
DOOI
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.806 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokken vervaard
weiger en trage
vallen op aard,
zo moeten alle
gedachten van ons
van uit hun hemel
van dromen en dons
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als uitgeblomd
gesmolten bloeisel
gefilterd komt
na duistere reizen
door wijze grond
kristal…
SCHADUW
poëzie
4.0 met 62 stemmen 11.849 Ik heb te zeer
de liefde liefgehad
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar…
Najaarsvensterke
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.765 Tussen 't naakte, rood geraamte
Van een wilde wijngaardrank,
Hing een scheefgezakte venster
In de gevel, blauwig blank.
Op de grauw arduinen richel
Hier en daar vergroend van mos,
lagen enk'le wingerdblâren,
Dronken van d'oktoberblos.
Onder…
Blarenlied
poëzie
4.0 met 17 stemmen 2.437 Wij, dorre en dode blaren,
Wij komen stil gevloon*
En vlechten door uw haren
Een goud- en bronzen kroon.
Daar, waar wij ritselend vielen,
En strooiden herfst-gewaad,
Daar sterft iets in uw zielen...
Gij, die er over gaat.
Wij leggen in uw ogen
Traan van weemoedigheid;
'De zomer was een leugen';
Zo zucht ge, wijl ge schreit.
Neen,…
In de bril van Bertha Teughels
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.481 In de bril van Bertha Teughels
Is er somtijds veel te zien.
’t Is precies een speelgoedwinkel:
Aan twee kanten een vitrien.
‘k Zag daar eens een vogel vliegen,
‘k Zag de kap van Soeur Chantal,
‘k Zag een venster met gordijnen,
Zo met bloempotten en al.
En een kleine muizenlandkaart
En een stukje Gibraltar,
En een gieter voor de bloemen…
Zaadmaand.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.018 Daar stond een late zonnebloem
te sterven in de leste zon,
en niemand in de wereld
die haar nog helpen kon.
Van lijve zo belachelijk
gelijk een leuterwijf,
met vuil versleten kleren
om 't uitgedroogde lijf,
Een mensenhand, gerimpeld,
had die haar troost beloofd?
Die sneed van 't mager halsken
dat diep-gebogen hoofd.
En…
Najaarsvensterke
poëzie
4.0 met 8 stemmen 865 Tussen 't naakte, rood geraamte
Van een wilde wijngaardrank,
Hing 'n scheefgezakte venster
In de gevel, blauwig blank.
Op de grauw-arduinen rijchel,
Hier en daar vergroend van mos,
Lagen enk'le wingerdblâren,
Dronken van d'oktoberblos.
Onder 't venster, waar het muurke
Door de tijd gebersten was,
Stonden triestig te verdrogen…
avondliedeke 3
poëzie
3.0 met 57 stemmen 8.776 't Is goed in 't eigen hart te kijken
Nog even voor het slapengaan
Of ik van dageraad tot avond
Geen enkel hart heb zeer gedaan
Of ik geen ogen heb doen schreien,
Geen weemoed op een wezen lei
Of ik aan liefdeloze mensen
Een woordeke van liefde zei.
En vind ik, in het huis mijns harten,
dat ik één droefenis genas,
dat ik mijn armen…
Allerzielen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.900 Zwijgende mensen
Over de straat...:
't Is of ze peizen...
Wellicht komt er een lief gelaat
In hun gedachten rijzen.
En rits'lend reuz'len
Over de weg
Verdroogde blaren;...
Daar komt iets van hun dood gezeg
Over mijn jeugd gevaren...
't Is Allerzielen...:
Over die blaân
Langs dode kanten,
Heb ik daar straks een vrouw zien gaan,…
Mist
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.468 Dees dag is lijk een moede man,
Die langs een strate, grijs en stil,
Zijn droefenis niet kroppen kan
Maar toch niet schreien wil.
Over de mulle wegen zweeft
Een waas van onverschilligheid...
Vrouw, die zich zonder liefde geeft
En heengaat zonder spijt.
Daar zoeft wat zonne-lichternis…
Ik dank u
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.072 Ik dank U voor het goed onthaal,
Dat was van weinig woorden,
Gelijk àl goede dingen zijn,
Die ooit ons hart bekoorden.
Ik dank U voor het avondmaal.
Der kindren klare wezen,
Het warme huis, de liefde, en
Wat nooit mijn deel mocht wezen,
Maar wat vandaag op d'oude droom
En over dorre dagen,
Een warme sneeuw van bloesem vlaagt,
Lijk mei…
Stervens-pijn
poëzie
3.0 met 26 stemmen 3.870 Daar hangt wat adem van mijn ziel
Op iedere weg, in iedere bloem;
Daar blijft een beetje van mijn hart
In al de namen, die 'k vernoem.
En 'k voel mijn ogen stil verwant
Aan ieders wee..., aan elks verblijden...
Gij, die me lieven hebt geleerd,
God, leer me scheiden.
Mijn God, ik kàn..., ik kàn nog niet;
Daar woont in mij geen stervensrust…
Mizerie-mensen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.094 I
Ik heb u lief, mizerie mensen,
Die geen genoden werdt
Van 's levens blij festijn,
Die te onverschillig zijt, om iemand kwaad te wensen
Te bitter, om nog goed te zijn.
Ge zijt een godslamp van de kerke,
In wier karmijnen hert
Wat olie wordt gedaan,
Te luttel, om in vlammen op te vlerken,
Te veel, om er van dood te gaan.
II
Ik heb…
God moet mij geren zien
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.245 God zei dat ik een liedeke moest maken.
Ik zei dat ik niet kon.
Hij leê* mijn weifel-hand en wilde bij me blijven
zoals een moeder doet die kindeke leert schrijven
en 't lied begon.
En 't lied begon te groeien uit mijn handen
lijk uit de mei het gras;
nog voor ik aan die wasdom bloei en zaad kon wensen
stond heel mijn herte rijp van liekens…
EENVOUD
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.428 Ik voel m’n ziel verwant met kleine simpele dingen,
Die op ons wegen staan als bloemen van het veld…
Verdoken in het gras, door weinigen geteld…
Al dragen z’in hun kelk de zoetste zegeningen.
‘k Vind schoonheid overal; maar dat wat zachte perelt
Vanuit uw moeë mond, die luttel woorden vindt:
“ Goênavond…, lieveke, goênacht…, m’n zielekind.”…
Rozenknop
poëzie
3.0 met 30 stemmen 4.688 'k Hoù niet van volbloeide roze,
Die heur hart heeft uitgezeid,
Die bij 't oop'nen
Van heur broze weelde,
D'éérste stervenstrane schreit.
'k Zie ze liever wachtend dragen,
Wat een knop niet openwoelt:
't Stil gesluimer
Van zó teer verlangen,
Dat een and're roos het voelt...
Want, door elk geluk moet schreien,
Schemering van droefenis…
Kussen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.640 Kussen is een troon van morgenlicht,
waar men heersen leert en nederknielen;
Kussen is een kostbaar evenwicht,
tussen mensenhart en mensenziele.
Kussen is een wonderlijk akkoord,
waar de zielen in elkaar verglijen;
Kussen is wel 't goddelijkste woord,
dat uit mensenmonden kan gedijen.
Kussen is een zomer-avondgaard,
waar de vruchten tot…
Ik droom mijn liefde blijer
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.280 Ik droom mijn liefde blijer,
dat ze niet schreie meer
bij elke ontgoocheling
en dat ik vreugd –en vriend- verlaten
toch voor de mensen van liefde zing.
Ik droom mijn liefde sterker,
dat ze niet zoeke meer
mijn eigen lieve gril:
ik droeg ze naar de heimweeharten
van dolers die niemand beminnen wil.
Ik droom mijn liefde wijder,
dat niet…
Goenavond
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.381 Ik fluister u zacht 'goedenavond'
Mijn schamel, m'n simpel bezit
Al ligt er zo menig illusie
Begraven in 't kamerke wit.
'Goedenavond', al doodt ge zo trage
De hoop van mijn lachend gelaat
O! Ik moet u bijwijlen beminnen
Als had ik u nimmer gehaat.
'Goedenavond' gepeinsde gedachten
Die zweven nog boven mijn hoofd
'Goedenavond' gestorven…
Onder uw handen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.175 Onder uw handen
die veilige ogieven*
word ik weer de stille
de zachte
de lieve
die vredig d'ogen kan laten varen*
over de herfst en de verloren jaren.
Onder uw handen
mij binnen halen
in de kleine portiek van de zeer hoofse zalen
waar ik hoor zingen
dat vér-ijle lied
als ge mijn naam zegt
of zacht naar mij ziet.
Onder uw handen…
't Is goê
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.582 't Is goê..., 't is goê!...
Vraag niet, o kind, waarom en hoe
Die weemoed over uw vreugde vlot.
Men moet in ieder groot genot
Een plekske schaduw lezen;
Daar moet aan iedere bloem een traan
Aan iedere zon een ondergaan,
Aan iedere dag een avond wezen.
't Is goê,..., 't is goê!...
Dat, na 't verzengend zon-gegloê,
De witte vree van …
Aan 't verre dorpken
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.620 Waar de hei te bloeien staat
Speelde ik ééns als kind;
'k Lachte en zong er, vroeg en laat,
Stoeide er met de wind,
Och, 'k en wist geen leed, geen zucht,
Vlocht maar erica's;
Boven mij hing heel de lucht
Vol lobelia's...
Waar de heide te bloeien staat,
Knielde ik, liefste mijn,
's avonds in m'n nachtgewaad
Voor mijn beddekijn*;
'k Bad…
Schemersproke
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.518 Nu weet ik waar de schemering woont...
Ik dacht dat haar huis in de stilte stond
En daar ik heel geren haar huizeken vond
Vertraagde ik bij wijlen m'n stap langs 'n huis
Gebouwd in gebeden van sparrengesuis
Maar achter gordijnekens bloemig en blank
Vernam ik geschater en joelende klank
Zodat ik, dom kind, bij mezelve verzon
Dat schemering…