Oosterend
gedicht
Ik, op de schommel
zwijg boven gras.
Het hoge zorggras
met de paardenbloemen.
Jij, op je knieƫn, maakt
een rolbaan voor jezelf, voor
als je oud bent. Dan kunnen we je
naar buiten duwen. En weer naar binnen.
Ik luister naar jouw handen.
Hoe ze hameren. En ik zit op
de schommel, zonder schommelen.
Rek zonder rekken -
De lucht tikt…