Als ik weer eens eindeloos verzonken zit
in mijn tunnel van verdriet
mijn geest verdoofd, mijn hart gebroken
wil ik eigenlijk alleen maar
dicht bij jou zijn en vluchtig een blik
in jouw twinkelende ogen werpen
en weer genieten van jouw lieve lach
maar jij bent niet hier
Als morgen de zon weer zal schijnen
en de horizon net een golvende zee…
Mijn tranen zeggen "ik zal je altijd blijven missen mijn zoon"
Mijn verdriet is niet te stoppen en overstijgt nu mijn liefde
Mijn hart is verscheurd en het doet nog steeds zoveel pijn
De gedachte dat ik je nooit meer vasthouden kan
Wil mijn verdriet niet verdringen nog ontkennen
Mijn tranen soms verdrongen door frustratie en woede
Nochtans…