gordels vast
riep de nostradame
nazomer en de kraaien
kriskras door onze dagen
volautomatisch van
wat moet dat moet
en door naar de finale
grootste begrafenis
stroomopwaarts
met stekeblinde snavels
slagschaduwen over de
blauwbedroefde aarde
morgen as versplinterd glas
morgen zal niets meer zijn
zoals het was - en de kraaien
de kraaien…
besta voor zeventig procent
uit water - u zegt: niets nieuws
onder de zon - u zegt: wij hebben
alle tijd, u neemt luchtig uw hoed af
op het zoveelste station, maar opgelet!
mijn vingers tegen licht gehouden
weten al van hun sterfelijkheid
straks liggen ze gevouwen
in mijn schoot - nog strelen ze
uw zachte huid, nog willen ze
om nieuw leven…
de eerste kus
met liefde weinig
tot niets van doen
kreeg ik van 'la fleur'
frans voor 'de bloem'
die zulks genoemd
om zijn geloken oogopslag
maar vooral ook
omdat hij nauwelijks
tot niet sprak
en bij de minste aanraking
zijn kelk geschrokken sloot.
de eerste keer
ging ik voortvarender te werk
het was de dag voor ik…