Alle inzendingen van Arnou

Hoe ik me ook verzet, het mag niet baten, het deprimeert me, en het maakt me bang, mijn vrouw heeft het vast niet in de gaten, of 't is voor haar misschien van geen belang. Een tijdlang onderging ik het gelaten, maar 't gaat steeds meer zijn eigen gang, 'k ben de aanblik steeds meer gaan haten, maar helaas ik hou het niet meer in bedwang.…

Stil zit hij voor zich uit te staren, denkend aan toen zij nog samen waren, zo aan de tafel met op de hoek, zijn verzameling in een boek. Hij pakt met vermoeid gezicht, brieven - niet aan hem gericht - en gaat dan even later, de zegels weken boven ’t stomend water. Kinderen met een drukke baan, gezegend met een rijk bestaan. gekozen…

Het licht, het sprong van rood naar groen, voor mij zat iemand van ‘t uitzicht te genieten, en ik begon al wortel te schieten, terwijl ik dacht, geef toch gas… oen. Toen sprong het licht op oranje, ik toeterde even met kracht, daar had hij blijkbaar op gewacht, want hij trok langzaam op… die kanjer. Mij stond het rode licht weer toe…

Al zijn we stilaan ouder, vervlogen de jaren van onze jeugd, toch leg ik nog steeds met vreugd, mijn grijze kop tegen jouw schouder.…

Zij hielden van elkaar, hun woning was nog lang niet klaar, een kleine kamer om te beginnen, de smalle twijfelaar voor het minnen. De jaren gingen zonder veel bezwaar, in voor en tegenspoed, steunden elkaar, het bed is nu van groot formaat, de kou bestrijden ze heel kordaat. Laten zich nu elektrisch verwarmen, door techniek met veel erbarmen…

Heimelijk kwam het kleine vergeten, het maakte haar soms boos, even niet meer weten, een mens, zo veder broos. Dagen gaan nu zonder weten heen, in stilte, akelig duister, gekomen is het machtige vergeten, vervlogen zijn haar levenslust en luister. Laatst, even nog het klare, iets dat herkenning bood, uit lang vervlogen kinderjaren, een…

Er is een boom geveld met lange groene lokken, hij zuchtte ruisend als een kind, terwijl hij viel, nog vol van zomerwind, ik heb de kar gezien, die hem heeft weggetrokken. Zijn wortels werden wreed ontnomen, geen nieuwe loot die zijn weg weer vindt, de nieuwe tijd er moesten huizen komen, wat blijft is enkel nog de wind. In ’t duister leeft…

Zondag, het is half negen, buiten druppelt blij de regen, ik roer wat suiker door mijn thee een kerkklok speelt een deuntje mee. Dan gaat de bel… apostelen voor de deur, ze vertellen mij in geur en kleur, dat ik de lieve Heer moet loven, - de zegen druipt nog steeds van boven - Maar ik, ik stel ze zeer teleur, met een vriendelijke groet…

Zij flaneerde uitdagend over straat, mijn blik werd naar haar toe gezogen, van haar schoonheid ondersteboven zag ik die boom wat laat. Uit bewondering voor zoveel overdaad in ’t ziekenhuis terecht gekomen, dagen heb ik daar liggen dromen, kundig door slangetjes bevoorraad. Met hier en daar nog wat hechtdraad, denkt ik aan die schone, voel…

Het kost haar moeite, maar zij staat, door ’t open raam hoort zij een vogel zingen, de dag ging zoals zo vele gingen, kinderen fietsen lachend door de straat. Geen mens kwam even langs voor praat, de dagen slijten met herinneringen aan kinderen die hun eigen pad opgingen, de klok tikt door, het wordt al laat. Een schaduw trekt over haar…