inloggen

Alle inzendingen van Astrid Voerman

62 resultaten.

Sorteren op:

Als een lied van stil verlangen

netgedicht
4.0 met 59 stemmen aantal keer bekeken 1.486
Ik volg het voetspoor van een dromer langs de kustlijn van jouw hand geven golven zich gewonnen en de branding waar ik strand spreekt van liefde zonder woorden schrijf ik zinnen in het zand onbewogen lacht het leven in jouw ogen keert het tij als een lied van stil verlangen waai jij even mee met mij...…

De nacht is een spiegel

netgedicht
4.0 met 39 stemmen aantal keer bekeken 735
Laat mij niet de laatste zijn keer terug waar ik verdwijn, luister de wind fluistert,ik leef waar een bloem verdrinkt in het water dat ik geef droomt het donker de dingen licht de nacht is een spiegel zonder gezicht een verloren verleden vaarwel gekust breek de dag als een scherf in mijn hand waar de zon op rust.…

Ruis

netgedicht
4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 363
Wij zijn nu niet meer dan dat wat verdween een laatste kus van zout op steen Mijn voeten vinden weer vaste grond toch hoor ik soms het heimwee ruisen in het hart van een schelp die jij voor mij vond dan spreekt de tijd zo licht als vlinders keren woorden terug naar hun fluistertaal vertel mij nog één keer een oud verhaal van…

Stil

netgedicht
4.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 783
Vanmorgen klonk het zingen van een vroege vogel zo zorgeloos, het verlangen dat daarin verborgen lag, die wens om te vliegen, haast onzichtbaar te landen in de belofte van een nieuwe dag ik probeer dat gevoel in tijd te vangen, raak een verloren vrijheid aan voor een enkel moment valt het licht uiteen in schaduwen die ik nooit…

Alles ademt zon

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 703
Zij draagt het voorjaar in een hart dat zingt van zomer, zoals vogels, klein en kwetsbaar, zoals sneeuw smelt in haar handen, uit liefde voor het leven dat aan kracht en kleur gaat winnen, strooit zij woorden als bloemen, tovert zachte zinnen, laat het lied van lente opnieuw beginnen en alles ademt ZON!…

Dichtbij maar ongrijpbaar

netgedicht
4.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 556
Mijn zolder weeft zich een web van dromen, daar leeft de tijd die is geweest, soms vangen de ragfijne draden een vlinder,dansend rond boeken die niemand meer leest de wereld van vroeger trekt aan mij, als iets dierbaars, een droom, een vergeten feest het kind van toen reikt nog steeds naar de sterren, dichtbij maar ongrijpbaar laat…

Voorbij de schemer

netgedicht
4.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 411
Zij omarmt haar pijn achter muren van zwijgen voelt haar vraag veel te klein woorden kunnen breken waar zoveel verdween slechts stilte kan spreken door het grauwe heen de wind draagt haar tranen - hij ziet ze niet graag- zout waait naar zee waar het licht valt, vandaag...…

Lichter dan leegte

netgedicht
4.0 met 55 stemmen aantal keer bekeken 898
Waar ik zocht naar een samen in een laatst geschreven zin wachten woorden in de schaduw op een nieuw begin de lucht is zoveel lichter dan die leegte in mij ik draag mijn hart de tijd voorbij...…

Alsof...

netgedicht
4.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 709
In het hart van een bloem vond ik een nieuw verhaal het sprak een taal die niemand kon verstaan alsof het langzaam zocht naar woorden van betekenis werd de wereld een waaier vol letters van liefde waar zoveel onzeker is mag morgen nog dromen in een dal tussen bergen of vangen bomen dan teveel wind? laat mij...voor even zo zonder…

Dagen van sneeuw

netgedicht
4.0 met 60 stemmen aantal keer bekeken 1.107
Soms weet ik niet meer of het sneeuwde, die dag toen stilte schreeuwde en licht dat over de jaren lag van een leven... samen, later als droom verdronk tussen weilanden van wind en water waar ik jou de laatste rozen bracht zie ik de reflectie van een glimlach in de lucht ,volg een vogel op zijn verre vlucht zijn vleugels dragen…

Achter bloemen van ijs

netgedicht
4.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 394
December strooit wensen als sterren op steen een sneeuwwit tapijt bedekt grijs verlaten waar warmte verdween achter bloemen van ijs scheurt soms het gordijn kleuren dagen kouder dan ze werkelijk zijn tussen vroeger en nu wordt elk jaar ouder mijn rug naar 't verleden draagt een verhaal van eens...lang geleden bevroren in tijd, sneeuwt…

De taal van tijd

netgedicht
4.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 795
De dagen cirkelen langzaam rond op de adem van licht, lucht en ruimte stel ik vragen aan vroeger waar beelden vervagen alsof ik de taal van tijd verstond in serene rust waar verlatenheid fluistert rond de contouren van wat eens was buig ik mijn hoofd, 'k heb naar de stilte geluisterd en geloofd in het mysterie van leven dat…

Zilveren tranen

netgedicht
4.0 met 53 stemmen aantal keer bekeken 1.380
Jij kon zoveel geheimen bewaren achter de glimlach verborgen verdriet ogen staren, de spiegel van morgen herbergt een schaduw die niemand nog ziet uit liefde voor leven werd angst geboren niets meer te geven hoop ging verloren toen jij als vogel, moegevlogen, zoekend naar die bron van licht in grijze mist verdween... de…

Deze woorden...

netgedicht
4.0 met 75 stemmen aantal keer bekeken 2.861
Deze woorden die ik voor jou schreef al wat van ons overbleef laat ik achter in de aarde aan de voet van de boom die onze namen uit liefde bewaarde hij neemt ze op en het nog onbeschreven blad draagt dit afscheid waardig omgeven door een gouden gloed laat het langzaam los een laatste ritselende groet ademt zacht tussen de…

Regenlied

netgedicht
4.0 met 60 stemmen aantal keer bekeken 1.078
Ik dacht dat je nog sliep toen ik je eenzaam zocht je naam steeds riep in stilte, tegen mijn tranen vocht maar toch, ik vond jou niet zoveel is er verzwegen zoveel niet gezegd de woorden moet ik wegen ze zijn op gouden schalen gelegd en niemand spreekt ze tegen ik dacht dat je nog sliep maar kwam je nooit meer tegen soms vang ik nog…

Vang mij...als ik val

netgedicht
4.0 met 86 stemmen aantal keer bekeken 3.140
Een bloem ontluikt om te groeien... naar de zon mijn hart ving dat geluk verder dan ik kijken kon in een licht dat lacht naar later laat ik die bloem uit liefde bloeien en pluk alleen de dag dankbaar dat ik mag bestaan drijvend op dromen van wolken en water vogels vliegen mij voorbij opgetogen, deel te zijn van het lied dat leven…

Vanuit nergens, met liefde

netgedicht
4.0 met 39 stemmen aantal keer bekeken 854
Het gras leek zoveel groener aan de overkant van dromen Alsof je zou ontkomen aan een wankel bestaan uit grenzeloos verlangen in vrijheid op te gaan trok jij verder... naar een lichtheid van dagen die wij niet kennen in het hier en nu van later moet je toch bekennen dat ook daar het licht vervaagd wandelend door tuinen, dor en…

Zacht als de maan

netgedicht
4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 435
Wolken kennen het antwoord niet op vragen die zij elke nacht tussen de sterren ziet vertaald...in woorden omdat schrijven haar altijd ademen liet zij werpt haar netten uit, vangt verdronken zinnen verhalen van vroeger woorden die drijven op golven van verdriet laat los wat nog wil blijven in haar nachtelijk schrijven waar…

Morgen kom ik hier terug

netgedicht
4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 281
Ik kom hier wel eens vaker maar vroeger zoveel meer toen lachte ik naar de rozen en deed liefde nog niet zeer die boom daar is al oud ik denk dat hij mij nog wel kent van toen ik voor het eerst door liefde werd verlaten en de pijn die dan niet went zo stil als hij kan luisteren naar geheimen en verdriet de bladeren...die fluisteren…

De leugen van de liefde

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 283
Hij vertelde haar zijn leugen van de liefde en het werd waar toen hij het zei hij heeft haar gekozen aan het eind van de rij zij verlangde naar de woorden die hij zomaar verzon omdat niemand anders ze zo zeggen kon zij walsen samen door een doodlopende straat als het meisje en de duivel die haar leven laat hij heeft haar beloofd…

Als er niets meer is...

netgedicht
4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 322
Hou mij vast als er niets meer is om van te houden kom met mij praten, drinken en zingen in het huis van weemoed en verloren herinneringen laat de bloemen lachen in hun vazen gooi de glazen stuk voor wat geluk dansend door scherven van dromen langs de rand van de afgrond waar ik zo lang alleen stond voordat iemand mij vond…

Zij wenst de wereld licht

hartenkreet
4.0 met 69 stemmen aantal keer bekeken 2.757
Heeft toekomst een gezicht? balancerend tussen wit en zwart wenst zij de wereld licht in het hart van haar gedachten bloeien witte rozen de mooiste is gekozen gedragen over de drempel van een grijs verleden waar meeuwen krijsen in het stille sneeuwen van pijn.. waar woorden wachten en weer zacht kunnen zijn Daar buigt de maan de nachten…

Gestolen dans

netgedicht
4.0 met 60 stemmen aantal keer bekeken 655
Verscholen in verdriet achter het masker waar niemand ziet wat echt is en wat niet vroeg jij mij ten dans en ik zag, hoe die ander jouw stappen overnam wij dansten door een eeuwen-oud verhaal dat ons zomaar overkwam Mijn voeten volgden jouw passen, zo licht wij droegen elkaar door tranen van vroeger haast zonder gewicht gebroken…

Tot aan die tijd...

netgedicht
4.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 351
Wanneer je het zwart van de nacht in mijn ogen ziet ben ik er even niet maar wacht op mij het donker voorbij dichterbij de bron van het bestaan waar het hart van wolken breekt en zoute tranen uit een zee van spijt in rook zijn opgegaan waar het licht weer dag wordt en mijn glimlach zich uitstrekt in oneindigheid wacht…

Wie met de zon danst

netgedicht
4.0 met 43 stemmen aantal keer bekeken 675
Wie met de zon danst als een kind in zomers die als bladeren verwaaien kan verdwalen op de wind tot aan het graf van een winterse dood zal ik de mantel van herfstvlinders dragen met vleugel-ogen zonder vragen mijn schaduw vooruitwerpen in de tijd waar ik het licht kan vangen dat paden plaveid om rozen te kweken want geuren worden…

Nacht-schaduw

netgedicht
4.0 met 70 stemmen aantal keer bekeken 912
Ik vind jou aan de rand van een duister bestaan zoals een schaduw zijn evenbeeld begroet steek jij voor mij het licht weer aan en ik volg je...op de voet door het donker van een nacht onder een deken van kilte waar ik wacht tot de stilte oplost in zonlicht dat weer zal gaan schijnen op een nieuwe dag waarin ik je langzaam zie verdwijnen…

Het vallen van sterren

netgedicht
4.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 679
Wie kent de bitterzoete pijn in stilte vergeten, het vage weten niet meer hier te kunnen zijn waar elke dag opnieuw begint in zachte hemel-kleuren alsof je dansend dromen omarmde dwars door avondrood heen verloren in de nacht , alleen jezelf pas terug vond in een schaduw-leven achter verborgen schemer-deuren waar je voor heel…

Droom-vlucht

netgedicht
4.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 398
Een droomvlucht terug naar dagen die eens oneindig voor mij lagen bracht een glimlach en geluk kwam mij dansend tegemoet een witte veer dwarrelde langzaam neer als stille engelen-groet en tekende vleugels op schelpen uit de diepte van de zee, ik droeg ze naar het licht ze vlogen...met mij mee los van de grond waar ik in…

Vroeger is een huis

netgedicht
4.0 met 40 stemmen aantal keer bekeken 469
Vroeger is een huis waar ik later wakker wordt gefilterd zonlicht laat kleine stofjes dansen in kleuren van glas... en ik voel mij weer thuis een zachte bries van herinnering blaast nieuw leven in de leegte waar ik woorden vind uit de tijd van het kind in de tuin... op het zuiden strooi ik ze uit op de wind een…

Binnen-kamers

netgedicht
4.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 366
zij is eenzaam in de ware betekenis van dat woord pratend in zichzelf, verwacht zij geen antwoord want wie hoort haar in de kamers waar zij leeft, omringd door bloemen die niemand meer geeft? er klinkt een schreeuw om aandacht zonder geluid wanneer zij deuren en ramen sluit snakkend naar lucht, op zoek naar het licht liever…
Meer laden...