inloggen

Alle inzendingen van Biba

22 resultaten.

Sorteren op:

Saya anak Indonesia

netgedicht
3.8 met 11 stemmen aantal keer bekeken 654
Mijn dromen zijn al oud, sayang de beelden barsten en vervagen van het verlangen dat zij dragen als een constante sterke drang. slechts één ervan blijft ongemoeid en staat steeds helder voor de geest maar is toch voor de tijd bevreesd waarin mijn laatste adem vloeit och sayang, mijn wens verdwaalt in nevelsluiers van de nacht zoekend…
Biba14 april 2007Lees meer…

Kom kekasih

netgedicht
3.6 met 9 stemmen aantal keer bekeken 311
Kom mijn liefste want de zon baadt haar dag tot doven in schemering die blozend beeft daar duister loom van zwoelte nadert deze nacht kekasih zullen wij strelend vuur versmelten sluiers maanlicht hemels minnen en sterren ademloos verbazen tot de ochtend aarzelend een nieuwe morgen daagt…
Biba9 januari 2007Lees meer…

Laat me...

hartenkreet
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 949
Laat me… wanneer kwijnende zonnestralen zich drenken in het bloed van de vergane dag de zee het wellen van haar golven langzaam laat vervagen in een verstarde lach als de wind haar wisp’ren niet meer door de blad’ren zingen kan omdat de nacht z’n deken heeft gespreid waardoor de wereld in ’t duister glijdt… leg ik mijn hoofd ter…
Biba2 januari 2005Lees meer…

Zwarte orchidee

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 607
Alaila kom, de bloemen bloeien hun geuren drijven door de nacht mystiek en zoet als de stille kracht die jij in je aderen voelt vloeien Alaila hoor, de liefdeszee golft ruisend haar gezangen in een branding van verlangen voor jou, mijn zwarte orchidee Alaila lach, onze verbintenis breekt al de geheimen open die je sluimerend beslopen…
Biba4 augustus 2004Lees meer…

Vraag gesprek

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 685
Kom even bij me zitten dan praten we nog wat over de dag, terwijl we starend in ons lege glas de eenzaamheid verdrinken Laat onze woorden vloeien als een donkerrode wijn vanuit een mat bestofte fles waarin de bodemlaag depot achterblijft in diep bezinken Toe, geef me even van je tijd zodat de schaduw op de wand niet mijn enige gezelschap…
Biba15 juli 2004Lees meer…

Als de avond valt

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.625
Laat me… wanneer kwijnende zonnestralen zich drenken in het bloed van de vergane dag de zee het wellen van haar golven langzaam laat vervagen in ‘n verstarde lach en als de wind haar wisp’ren niet meer door de blad’ren zingen kan omdat de nacht zijn deken heeft gespreid waardoor de wereld in ’t duister glijdt… leg ik mijn…
Biba27 juni 2004Lees meer…

Mantra van mijn ziel

netgedicht
4.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 616
De stem van het mangrovebos lispelt steeds haar oude lied als een mantra door mijn ziel in ‘n branding van verlangen spoelt ze al m’n zorgen weg als ik toegeef en moe zeg: ik kom naar huis… misschien al morgen Want ik ben het moe jouw lokroep aan te horen elke dag….,elke nacht och, ik weet dat jij niet stopt met roepen dat je op me wacht…
biba26 juni 2004Lees meer…

Ontworsteld

netgedicht
4.1 met 7 stemmen aantal keer bekeken 866
Midden op de vuilnisbelt staat in alle eenzaamheid een kleine plant te groeien geworteld in de diepe drek maar met fier geheven hoofd lonkend om het licht te boeien En aan het oude ijzeren hek staart verzonken in gedachten de vrouw van lichte zeden stil naar ‘t wonder van de bloem dat haar treft in hart en ziel omdat ‘t heeft wat zij…
Biba22 mei 2004Lees meer…

Nachtwacht

netgedicht
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.178
De maan waast schemer politoer in nevelsluiers over het meer haar stralen dalen parelend neer en hechten zich flonk’rend tot ‘n snoer dat zich wiegend voort laat zweven op de ziel van ontslapen akkoorden die hun daag’lijkse hymne verwoordden tot zij klankloos in duisternis dreven De wachter bleekt in stil bekoren door het fragiele van de…

Uitgestapt

gedicht
3.0 met 70 stemmen aantal keer bekeken 40.566
Mijn blote voeten lieten stille sporen in het tapijt van de uitgesleten treden die ‘k nauwgezet steeds had gemeden uit angst ‘t rustend duister te verstoren Vlammend laaide m’n vrezen in gebeden het stormend bloed stolde zich bevroren m’n jagende blik zocht wijd en verloren naar schimmen uit een ontzield verleden Ik schreeuwde mijn wanhoop…

Zoonsopkomst

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 389
In het westen dooft het oude licht kleurt de aarde met gouden gloed als haar gebed in wees gegroet dan doet zij traag haar ogen dicht de stilte daalt in fluweel gekleed met kalme weidse vleugelslagen die de slapende ten ruste dragen wiens adem in het duister gleed met glanzende blik kijk ik geboeid naar het mooie wonder der natuur terwijl…
Biba20 april 2004Lees meer…

Zuidzee Godin

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 671
De wind blies hem van koers verloren naar volle eenzaamheid op de Zuidzee waar doodsangst strijdt met waanidee en de schreeuwen zich in stilte boren Het dorsten drijft in knagende nood de wijdte knelt als claustrofobie en golven beuken hun tirannie tegen de kleine ranke vissersboot De jonge man huilt en bidt zacht: och mijn Goden…
biba5 april 2004Lees meer…

Kristallen tranen

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 845
Zij stijgt de trappen van de tempel welke zwijgzaam buigen voor de last die amper op de frêle schouders past en haar doet knielen op de drempel Zij heft zijn beelt’nis naar de goden bidt om hun koestering voor de ziel van haar geliefde die plots ontviel en zich schaarde onder vele doden Zij heeft geen afscheid kunnen nemen zijn droef vaarwel…
Biba28 maart 2004Lees meer…

Laatste druppel

hartenkreet
2.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.847
Als de kringloop van het bestaan gaat zoals het wordt beweert voel ik geen angst om heen te gaan dan ben ik na mijn sterven misschien de druppel rode wijn die blijft kleven aan je glas waardoor jij je goed herinnert hoe diep en zoet ons leven was…
Biba17 maart 2004Lees meer…

Witte waterlelie

netgedicht
3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.835
Zij wil niet anders dan rusten aan ‘t oppervlak van het uitgestrekte meer om dobberend te drijven dus legt zij zich tevreden als tere bloesem neer Met open ogen staart ze tot de ondergaande zon lokkend op haar wacht ze vouwt devoot haar blad’ren toe "het daglicht maakte mij zo moe" klinkt ijl nog in de nacht Aan de stille waterkant…
biba15 maart 2004Lees meer…

Rustpunt

hartenkreet
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 542
Kom maar…, kom maar hier leg je moede hoofd te ruste tegen het zachte van m’n borst vergeet voor eventjes je zorgen voor ‘n moment ben je geborgen verlost van de lasten die je torst Kom maar…, kom maar hier leg je moede hoofd te ruste mijn hart klopt in dezelfde maat gelijk het ritme van jouw pijn laat dit ’n gevoel van vrede zijn voor…
biba18 februari 2004Lees meer…

Dag dromen

netgedicht
2.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 913
Wanneer de nacht de dag bevrijdt vanuit haar duistere onderkomen hevelt het licht mijn diepe dromen in ontdekking van de werkelijkheid sluimerend voel ik me misleid omdat ‘n leven mij werd ontnomen waarin ik zonder me te schromen kon dwalen door een eeuwigheid ontdaan van zorgen, pijn en strijd zonder knellende banden die tomen wandelde…
biba26 januari 2004Lees meer…

Zonsondergang op Java

hartenkreet
2.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 616
Luister…, hoe kakelende kaketoes zwijgen het loof lispelend zijn ruisen trilt de rivier ‘t kabbelen deinend stilt en stapelwolken donker dreigen zie…, de nevelwazen zuchtend krullen verrijzen in ‘t hoog verheven rijk uit zilvergrauw geweven tijk waarin zich zoete geuren hullen weet…, dat de zon zich zal verdrinken in rode sluiers stervend…
Biba23 januari 2004Lees meer…

Kleine orchidee

hartenkreet
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.322
Lief kindje mijn je tere lach parelt dauw op orchideeën klinkt als het klateren van de waterval zingt zonnestralen in het helder kristal laat golven ruisend spelen in de zeeën je ogen glanzen als zwarte granaten schitteren sterren in oneindige nacht blozen de zon met ‘n stralende pracht beantwoorden vragen zonder te praten je mond als…
biba18 januari 2004Lees meer…

Ondergang

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.272
Luister…, hoe kakelende kaketoes zwijgen het loof lispelend zijn ruisen trilt de rivier ‘t kabbelen deinend stilt en stapelwolken donker dreigen zie…, de nevelwazen zuchtend krullen verrijzen in ‘t hoog verheven rijk uit zilvergrauw geweven tijk waarin zich zoete geuren hullen weet…, dat de zon zich zal verdrinken in rode sluiers stervend…
biba16 januari 2004Lees meer…

Eindlijn

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.132
als ik naar je kijk lees ik het leven in ied’re groef die jouw gelaat doorslingert als twijgen van een wilde wingerd waardoor ik niet meer vragen hoef de diepte spreekt over je pijnen die niet naar je lippen willen stijgen geleden worden in berustend zwijgen en zich verwoorden in scherpe lijnen ik strek m’n hand en streel ze glad wil…
biba14 januari 2004Lees meer…

Vergeelde beelden

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 612
Vertel me, waarom je huilt is het omdat de vogels zich groeperen voor het schuilen tegen de moesson of vanwege de duisternis die begon voordat de dag zich kon profileren? is het omdat er takken Flamboyant stervend buigen in kristallen kelken gedoemd om geknakt te verwelken levend geplukt door ‘n wrede hand is ‘t het bloed dat aan de…
Biba13 januari 2004Lees meer…