het zand is nat, suizend helm
vloekende meeuwen
rotte planken drijven
op het zoute water
langs de oude weg een zoekende man
gevonden met zilveren lantaarn
leidde door donkere dalen
smachtend naar gemoedsrust
van alle woede, laat hem varen
en hem in golven van liefde verdrinken
om het ongeloof te bezinken
en zijn bescheidenheid te openbaren…
Alle schoonheid is weerloos
thans weet ik het zeker
door ontvluchting van de werkelijkheid
voel ik mij reeds beter
een walm van tabaksrook
dwaalt door mijn donkere kamer
als een droom die kapot is
door een klap van een hamer
Ik fantaseer dat ze hier is
en we het samen gaan doen
geen liefde uit een wijnglas
maar een echt gemeende zoen…