125 resultaten.
HET TOEVALLIG GELUK
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.507 Door de nachtelijke stad,
Langs verlaten wegen,
Vult mijn geest zich met de schat
Van een stille zegen.
Nog gebogen door de druk
Van het mensenleven,
Vind ik menselijk geluk,
Waar geen mensen streven.
Uit het troosteloze zwart
En uit donkre hoeken
Daalt de vrede in mijn hart,
Dat moe is van zoeken.…
De duiker
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.611 Op 't bergvlak peinsde ik bij de diepe bron,
Ik mijmerde over 't beeld van 't eigen leven,
En tuurde in 't grondloos diep naar 't wondre beven,
Waar ik me een schemerlach van God verzon.
'k Dook in mijn ziel: - het water rilde in reven -
Langs gladde wanden gleed mijn hand - ik won
Een paarl - ik steeg, - mij scheen in volle zon
De matte…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.849 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
1 MEI
poëzie
3.0 met 3 stemmen 672 Kom vriend met uw jonge vrouw!
Met uw liefdevol hartlijke vrouw,
Met uw al zo zorgende vrouw -
Welkom! welkom is zij
De eerste Mei!
Kom vriend met uw zoon, uw kind!
Met uw jonge en al verstandige kind,
Met uw o! eenmaal gelukkiger kind -
Welkom! welkom is hij
De eerste Mei!
Kom vriend met uw kloppende hart!
Met uw…
ALS GE MAAR .. .
poëzie
4.0 met 6 stemmen 574 Pragmatisch leerdichtje.
Als ge maar in 't drukke leven
't Eigen leven niet vergeet,
Als ge maar niet wordt gedreven
En van eigen drift niet weet!
Als ge in de maskerade,
Die het leven spelen laat,
Maar niet speelt tot eigen schade
Aan uw eerlijke gelaat!
Als ge maar naar 't doel der dagen
Groeit en bloeit, om in het lest…
Aan mijn partijgenoten
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.527 Het leven schatert in de rondte
Zijn wilde waan,
Het stort van alle horizonten
Tegen ons aan!
Wij zien de barre tijden klimmen,
Wier onweer wast,
Slechts onze hand houdt aan haar kimmen
De wereld vast!
Door nevelige sferen gaan wij,
Waar niets meer schijnt,
Aan 't stuurrad van de wereld staan wij.
Recht overeind!
Vóór ons zien wij…
Ach waar ik ga
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.697 Ach waar ik ga en wat ik leve,
En wat ik schrei en wat ik lijd —
ik ben datzelfde kind gebleven
Van vroeger tijd!
Ach ik ken ál diezelfde zonden,
Ach ik lijd ál diezelfde smart —
Diezelfde 'andre kindren' wonden
Mijn kinderhart!
Ach 'k kom die tijd niet meer te boven,
Hoe ik ook doe en wat ik wens —
Ik moet toch altijd weer geloven…
Angst
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.672 Het avondlicht vergaat en glijdt
Van mijne blinde vensterruit -
Nu nadert al de nacht en breidt
Zijn duister over mij uit.
Zijn zoele adem lekt mijn hand
Als een stervend zwaarmoedig beest,
Hij lekt mijn nevelig verstand -
Het is geweest - geweest!
't Is of over mijn handen en
Mijn lege hersenen en aan
Mijn weke hart twee vleugelen…
Antwoord
poëzie
2.0 met 15 stemmen 3.683 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 896 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
Avond
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.406 Nu dort de hemel,
Nu dort de hei –
De mooie dingen
Gaan gauw voorbij.
Nu dort de hemel,
Nu dort mijn hart –
Wij worden beiden
Nu stil en zwart.
-------------------
Hoog aan de hemel
Staat de eedle maan –
Zij ziet mij zwijgend
En eenzaam aan!…
Avondgebed
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.312 De avond is gevallen,
De dag gaat dood, -
De bomen worden allen
Wonderlijk groot.
In de verte, in de landen,
Daar ligt wat goud, -
De nacht maakt onze handen
Zo stil - zo oud.
Schoonheid hebt gij ons leven
Eenmaal gekust,
Dan gaan wij 't avond even
Zwijgend te rust.…
Bede
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.782 Lichte nacht, die lichter zijt
Dan mijn donker droeve dagen,
Sterrennacht, die groter zijt
Dan mijn kleine hart kan dragen -
Laat mij knielen in het duister,
Waar geen sterveling mij ziet,
En mij bidden tot uw luister:
Doof het licht mijns harten niet!…
Bede
poëzie
4.0 met 5 stemmen 283 Lichte nacht, die lichter zijt
Dan mijn donker droeve dagen,
Sterrennacht, die groter zijt
Dan mijn kleine hart kan dragen -
Laat mij knielen in het duister,
Waar geen sterveling mij ziet,
En mij bidden tot uw luister:
Doof het licht mijns harten niet!…
Bekentenis
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.590 Wij zijn ijdele mensen,
Verward in ijdele strijd -
Wij rekenen met wensen
En nooit met een werkelijkheid.
Doch in elk eerlijk leven
Komt toch een ogenblik,
Waarin wij ons overgeven
Aan ons eigen stille ik;
Waarin wij de waarheid kennen
En haar niet meer ontvliên -
En zwijgende bekennen
Wat wij nooit wilden zien.…
Beschouwingen over de natuur en de mens
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.364 Curieus is 't toch dat de natuur
Al wat de mensen hier bederven
Met hare vriendelijke verven
Wel weer terecht brengt - op den duur!
Een paviljoentje, of andre taart
- Een klerenmagazijn bijvoorbeeld -
Is nog maar niet voorgoed veroordeeld,
Maar wordt juist mettertijd wat waard.
Ja zelfs een standbeeld in ons land
- Iets op zichzelf betreurenswaardigs…
Bij de kerk
poëzie
3.0 met 23 stemmen 5.190 De mensen zijn naar de kerk -
De landen liggen alleen,
Ik voel mij zo licht, zo sterk,
Zo over de velden heen!
Daarboven mij drijft een wolk
In de blauwe morgenlucht,
Beneê gaat het vlindervolk
In een wapperende vlucht,
De mensen zijn naar de kerk -
Wat is de morgen weer rijk!
Ik denk aan een heel mooi werk:
Een Maria van Van Eyck.…
Bitter is de smaak van het leven...
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.625 Bitter is de smaak van het leven
Als van wilde vruchten in herfsttijd -
Iedere vrucht wekt toch nog even
De hoop op wat weldadigheid.
Want het leven is geloven en proeven
Van al wat zo verlokkend scheen –
Het is één langzaam bitter bedroeven,
Tot het donker wordt om ons heen.
Wat kan het ons dan nog baten
In deez’ doolhof verder te gaan…
Bloemen
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.245 Ach, heb toch altijd ergens
Een beetje bloemen staan -
Zij doen toch altijd wel even
Een beetje gelukkig aan!
Een stil liedje van kleuren,
Een fijne, blij-mooie tint -
Even een kleine ontroering,
Als de lach van een lief kind.
Alles, alles neemt het leven,
Het laat ons ieder eenmaal berooid -
Maar het geluk van een beetje schoonheid
Dat…
Chrysanten
poëzie
2.0 met 21 stemmen 5.126 Er is iets erg pleizierigs: -
De rook van mijn pijp
Heeft vanavond iets zwierigs,
Dat 'k heel goed begrijp.
Kijk me daar die chrysanten
In mijn bruine pot!
't Zijn mijn trouwe trawanten,
Van heel groot genot!
Kom - wat tabak en bloemen
En 'n klein beetje kijk
Op wat we 'mensen' noemen -
Dat maakt je al rijk!
Old boy! in je ouwe…
Dat bloemetje
poëzie
4.0 met 48 stemmen 8.648 Daar bloeide 'ns eenmaal
Een bloempje op de hei -
Het was nog geen lente,
Het was nog geen Mei.
In 't heel vroeg voorjaar
Heb ik het zien staan -
Toen ben 'k nog zo zachtjes
Daar langsheen gegaan.
Maar een mooie morgen
Toen was ik zo blij -
Toen mocht ik dat bloempje
Gaan plukken voor mij.
Lang heb ik gelopen
En toen ik…
Dat is die minne die ewelic minnet
poëzie
3.0 met 27 stemmen 7.924 Wat dauwt daar zo waar de
Zon ondergaat -?
Kind, de zon doet de aarde
In nachtgewaad.
Wat zijn dat voor dingen
In wei en riet -?
Kind, de krekels zingen
Een minnelied.
Wat dragen de winden
Voor geur zo laat -?
Kind, de bloesem van linden
Die opengaat.
Wat schijnen jouw ogen
Zo groot, zo goud -?
Kind, dat doet dat hoge…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.148 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.663 Langs de uitgetreden duistre weg
Bouwt, om de tuinen te versperren,
De oude ruige beukenheg
Haar zwarte wal tegen de sterren,-
Het dorre hout ruist in de nacht
Als een eindeloze klacht.
Van onder kaal en afgetrapt,
Vol puisten aan haar arme stammen,
Is zij aan alle kant gekapt
En wuift geen tak meer uit haar kammen,-
Van buiten is…
De daad
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.027 Wie is het die de zwarte voren
In golvend goud verandren doet,
Wie mesten en wie maaien 't koren,
Wie is het die de wereld voedt -?
Dat zijn de paarden en de ploegers,
Dat zijn de zweters en de zwoegers,
Dat zijn de zaaiers van het zaad -
Dat is de daad!
Wie graaft de glinsterende kolen,
Wie schept het schitterende zout,
Wie haalt uit diepe…
De dijk
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.509 Tussen de Betuwe en tussen de Veluwe
Daar lag de dijk door het waterig land
Als iets waaraan niets was te veranderen:-
De koeien en de kikkers aan de' ene kant
En de zilveren vissen aan de' andere;
Zo bleven zij ieder in hun element,
Daar was dan ook ieder al lang aan gewend
Daar tussen de Betuwe en tussen de Veluwe.
En ónder aan de dijk…
De dralers
poëzie
4.0 met 3 stemmen 263 Het welig licht was afgekomen
En lei zich aan de kim te rust,
De grote zee begon te dromen
En spoelde haar rozerode zomen
Over de stil vergulde kust.
Wij vulden met ons beider leven
De dommelige avondlucht,
Tot wij verwonderd staren bleven: -
Een stip kwam naar ons heen gedreven -
Een nevelige vogelvlucht.
De lucht hing vol van purpren…
De eenzame schoonheid
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.028 Te zwaar is de Schoonheid alleen te dragen!
Volk waar zijt gij -?
0, helpt mij de trage hemelen schragen.
Draagt ze met mij!
Laag hangen de wolken over de gronden -
Varen voorbij!
Houde' u de donkere steden gebonden
In hun galei?
Dof dreunt de zee onder de eenzame luchten
Aan Hollands zij!
Late' u die sterreke steden niet vluchten
Diep…
De glimlach
poëzie
3.0 met 30 stemmen 4.684 Het was een avond op de heide
En de ganse hei was leeg,
En de dichte witte hemel,
En de heide, en 'k zelve zweeg.
Langs de wolken en de vlakte
Ging de eenzame avondwind,
En de heide, en de hemel,
En mijn eigen hart was blind.
Toen ging plots de hemel open -
En een kleine plek van zon
Dreef de wijde heide over,
Als een dof-goud…
De krekels en de wandelaar
poëzie
4.0 met 2 stemmen 435 De dag ging heen, zonk eenzaam achter
Een oude wijze vlier,
De meiliedjes werden al zachter,
De wei lag vol getier -
De kleine krekels riepen:
Kom hier! kom hier! kom hier!
'k Sloop zachtjes door de bronzen wei,
Het zong er als een lier, -
Ik hoorde 't - ik was heel dichtbij -
Dan zweeg 't - ik zag geen zier, -
't Was verder dat…