Alle inzendingen van Carolina

wat is warmte, als er zoveel koude op volgt verworden tot herinnering schuchter, teder, vol gevoel in een klap bevroren, hard, koud, ongedachte realiteit bevroren in de tijd al wat was ongeloof blijft. tot hoop doet herleven beetje bij beetje wordt warmte herwonnen dooi zet in doet de koude vergeten weggestopt in…

woorden die verzachten het alleen zijn in de nachten als een vriend die nu en dan troost waarbij je soms bloost en je weet koester deze momenten houd ze vast als het glas wat barst als je het te ongeremd omklemt laat ze zijn met hun vreugde zonder venijn (oh nuit, oh douce nuit.)…

kon ik de tijd stilzetten of terugdraaien naar vòòr dat moment waarop wordt bekend dat veel één grote leugen was of leek of misschien ook niet of maar ten dele, toch helderheid werd verdoezeld weggestopt, bestaan ontkend tot dat ene moment waar ik naar terug wil zoveel verdriet ongewilde onwil…

Niet die van Herman maar van mij. springen en zingen soldaatjes beminnen? schone liedjes voor dames, heren en mietjes of moetjes met leuke snoetjes mensen in alle soorten en maten kunnen het minnen het zingen en springen niet laten. Hopsa heisasa 't is inde maand van mei jaja de vogel legt zijn ei of is het zij(haar)…

strelen, spelen voor velen die dit niet delen onbekende taferelen hongeren en dorsten naar huid en handen aanraken, betasten strelen delen voor velen helen…

zon, blad,pad schoenen, sokken, stokken langs 's Heeren paden sjokken na afloop koffie mèt vandaag kletskop op een prikker maakt je misschien ietsje dikker maar dan ga je weer lopen op je schoenen met sokken eventueel stokken op het pad met veel blad zon op je toet doet een mens verschrikkelijk veel goed. Vandaag was…

op mijn balkon in d e zon krantje, koffietje, boekje in een zonnig hoekje een nazomers genieten vanavond nog even de plantjes begieten van beneden aan de weg komt verkeersgeluid naar boven gaat dat mij van mijn genieten beroven? nee hoor, ook dat hoort erbij in deze vluchtige maatschappij van verkeer en internet bederft…

Plantjes neemt ze mee niet te groot ze moet er nog mee reizen plantjes dus op schoot in bus en trein tot ze met z'n drietjes bij de voorlaatste halte zijn. Voor hem en haar was het het eindstation wel met een tussenpoze van vier jaar maar nu liggen ze daar parmantig naast elkaar. Elk jaar onderneemt ze deze reis soms vaker dan 1 keer…

vanachter het raam tracht de zon mij te warmen van binnen steenkoud. de boom tooit haar tooi schuchter maar nog niet volop dood blad dwarrelt neer. winden waaien flink dreigend zwelt het blazen aan stilte nà de storm…

geuren van het boerenland dringen door tot in mijn kamer waar de zon al in februari ontzettend haar best doet het huis te verwarmen en van stralen te voorzien deuren staan al wagenwijd open en laten geluiden door van verkeer en vogels vechtend om decibellen ik kan je vertellen 't is lente!…

Genoeg is genoeg en wie haar vraagt 'waarom' krijgt dat ene antwoord: "daarom" wat is de zin van langer lijden wetend dat het einde gaat komen en je alleen nog maar in je dromen verlost bent van de zinloosheid van het hebben van pijn. In wezen al afgesneden zijn…

Uitbundige zonnestralen daarvan kan ik vandaag verhalen. Zon, kietelend in mijn nek Koeien in de wei, lodderig kijkend vanachter het hek. Schittering op het water, eendengesnater Dit moet toch echt wel voorjaar zijn. Vol belofte voor wat ons staat te wachten: oorstrelend vogelgezang, zoemen…

kogelrond oranjerood zoals je aan de hemel stond gewoon op klaarlichte dag zag ik jou een soort van naakt kersvers gemaakt door de zonnesmid met zijn ijzers heet en wit je moet de zon smeden als het ijzer heet is moet hij hebben…

Varen in een mand over het mooie, groene, vlakke land- gelijk madurodam het spoor, de trein mensen, alles ongelooflijk, grappig klein maar toch stemmen en geblaf daar ben je daarboven nog niet vanaf hoog boven het land en de bomen hoelang had ik hierover liggen…

dageraad breekt aan zal deze dag stapvoets of snellend verder gaan? dag, nieuwe dag ik groet je en pak je beide horens of pak jij mij weer in voor de donkere avond valt.…

Wolken luchten coniferen een watertoren plastic nog steeds gehaakt aan een tak van een kale boom de voorjaarsstroom strijkt er langs terwijl het strijklicht van de ondergaande zon een plekje verovert op het balkon. Voorjaar ruikbaar, hoorbaar…

Dichten is vluchten soms verzuchten je hart luchten je op iets richten weg van dat wat is of was soms met je hoofd dan weer met je hart wit-zwart of juist met grijzen jezelf, de ander, iemand, iets de hemel in prijzen. Toevertrouwen aan…

de ene voet voor de andere het ene pad na het andere éen gedachte, meerdere volgen een mens zet zichzelf in beweging volgt zijn geest? naar daar waar nog ie niet eerder was geweest? af en toe stilstaan kijken naar alles om je heen bewustworden je bent niet…

Het jaar en zijn getijden elk seizoen weet mij te verleiden tot overpeinzing en verrukking die beurtelings strijden om de vreugde in mijn ziel dit volledig te ondergáán ónder gaan in dat palet van kleuren en geuren, in die seizoenen van koude, lauwte,…

pootjes bloot eendjes snateren over de wateren van de Kromme Rijn diffuus licht vocht in de lucht mensen genieten nog even volop nazomers genieten met een voorzichtig zonnetje op je kop fietsen fietsen allemaal fietsen en dan een klaphek hooo. met daarachter een bankje even strekken die benen en inwendig bedank je dit moois…

sodemieters juffrouw Pieters u loopt te klagen over hoe andr'en zich gedragen terwijl alles wat u doet aandacht vragen is en altijd weten 'hoe ut moet'. Oh, u wilt aandacht voor uw eigen leed? Zeg dat dan meteen een klopje hier een woordje daar en dan is het allemaal weer voor mekaar…

zwijgen is zilver woorden, zinnen waar te beginnen om uit te leggen iets zinnigs te zeggen te delen mee te spelen blijheid, vreugde, droefenis, verdriet wat al niet kun je daarin leggen om die ander te zeggen hoe je iets voelt ondergaat of ervaart niets of niemand wordt soms…

zou ze zeggen hoe moet ik dat uitleggen slechts een antwoord op de vraag niet laag op laag met soms het gevoel van ook nog eens de volle laag een maag die daarvan omkeert wi heeft er van geleerd? de steller van de vraag de gever van het…

regen op een luie zaterdag de druppels die ik zag toen ik nog in bed lag deden mij besluiten nog even met mijn rug gekeerd naar de bespatte ruiten verder te sluimeren, van tevredenheid te knorren te spinnen Ik blijf vandaag voorlopig maar binnen. (opgestaan om 10.40…

kaarsen, lichtjes, ballen oh ja, ook nog engelenhaar dat laat ik over de takken vallen niet teveel, klein beeetje maar dan nog kransjes, koekjes of schuim en een piek als een pluim mooi mooi, maar mis ik iets? het oog komt genoeg aan bod maar de neus... ik ben nogal verzot…

Daar staat hij op de bok duizenden grijze krullen sieren zijn kop hijzelf en de musici vol overgave. Mozart, Beethoven, Als luisteraar je eraan laven, woorden tekort om te loven dit samengaan van componist en orkest; de dirigent doet 'slechts'…

mijn lief het was weer fijn in de nabijheid van jou en je warmte te zijn me geborgen te weten anders tegen mijn zorgen en zorgjes aan te kijken die dan kleiner lijken daarna steeds een beetje sterven voor hoelang dit keer voor we elkaar weer zien…

pootjes bloot eendjes snateren over de wateren van de Kromme Rijn diffuus licht vocht in de lucht mensen genieten nog even volop nazomers genieten met een voorzichtig zonnetje op je kop fietsen fietsen allemaal fietsen en dan een klaphek hooo. met daarachter een bankje even strekken die benen en inwendig bedank je dit moois…

Nog even en Maart gaat op weg naar zijn staart, op weg naar het begin van een nieuw seizoen; op weg naar het licht ontneemt het straks het zicht op de voorbije dagen waarover niet veel viel te klagen wat winters weer betreft. Maar voor je het beseft is ook…

klokkengeluid u heeft de klokjes horen luiden? nee nee, ik zag hun kopjes staan fier, rechtop, boven de nog winterse aarde van onschatbare waarde voor wie uitziet naar het voorjaar de winter van zich af wil schudden de lepel uit de stamppot wil halen niet langer wil…