Alle inzendingen van Cea

wie zal ik nog geloven wie spreekt er nog de waarheid wie neemt mij in het ootje wie zegt mij nog dat het 'm spijt wie maakt er toch zo'n zootje wie anders kijkend naar boven ja vroeger toen had ik een God tegenwoordig heb ik een i-pod…

ontvluchtend haar dochters meesleurend uit kruitdamp gehulde ruine stad bedreigd onbeschermd zag een bloedbad haar grens was bereikt hartverscheurend velen vluchten richting route grens rennend door bossen over weiden probeerden geweld te vermijden zelden zichtbaar tsunami van mens andere staat ver weg van haar grens voelde zich machteloos…

indringend klonk de voordeurbel aan het achterhuis werd gemorreld in de entree stonden drie man een uniform twee in driedelig u zult terstond moeten betalen uw schuld blijkt gruwel opgehoopt bij mij valt zeker niets te halen ben ooit als dubbeltje gedoopt wacht maanden…

de zandloper was gestart huwelijk dreef op drijfzand gebaseerd op creditcard hij strooide zand in haar ogen terwijl delvend zijn eigen graf zij ging voor vermeend vermogen haar lage dunk keek op hem neer tijd heeft vleugels en geen teugels dreigend zwaaiend haar schietgeweer zijn laatste sorry klonk toch wat pover zijn zandwinkeltje…

zij weende dikke tranen over haar omvangrijk verleden had er dikwijls de buik van vol haar dikste vriend kwam hing aan haar lippen lag er duimdik bovenop voelde nattigheid zat er dik in zij kuste de roede tussen neus en lippen hij maakte zich niet dik kwam alleen maar even binnenwippen…

geheel in haar blootje plots stond zij daar kijkend wel edel achtbaar denkend is zij wel serieus neemt zij mij bij de neus dan neem ik haar in het Ootje…

beeldschoon haar naam Charlot haar fruitige vormen verlinken dat mijn tanden in water verdrinken de spieren verstramd door genot siddering door streling van haar bleef bij haar komen zij speelde het klaar alles wat ik beleef in dromen ach ware dit terrein ongewonnen dan was die droom zeker niet verzonnen…

jij zit in de boot op doorreis ons schip was immers zinkend verspillend dan wel drinkend van mijn baco met veel ijs even heb ik niets te torsen dromend in mijn hangmat langzaam wordt mijn wang nat ach misschien wel van het morsen…

hij kwam van ver zij zag door hem hij overwon haar glimlach hij kwam niet ver zij doorzag hem hij overwon niet haar begeerte hij kwam niet zij nam hem waar hij behaalde louter zege op haar zinnen…

ontmoette haar bij toeval een kroegje op de kade haar blik verhuld in jade brachten mijn spieren in verval heupen wiegend holle rug en 't kontje een plateautje had even ademnoodje en riep haar sprakeloos terug één oogwenk van haar ogen een zoute zwoele zeebries bereikte toen mijn neusvlies keek zonder gezichtsvermogen groen hoewel…

klein kordaat en alle maten hebben haar tot vrouw gemaakt Angelique heeft dat fanatieke weet dat haar kus naar kersen smaakt heeft meer van ovaal dan ronding doelend op haar zwoele monding Angelique heeft dat feminieke moederstudent tot verwond'ring houdt zichzelf goed in de gaten dicht dikwijls haar karaktertrek Angelique heeft iets…

noemde haar Antoinette liet mij dromen in mijn droom waarin ik zonder schroom haar borsten kussend plette door haar rondingen van Rubens maar desondanks zeer sierlijk ontstond slechts die ene wens die maakte me zo dierlijk omdat zij in mijn ogen heel beroemd zou kunnen zijn verlangde ik haar handtekening terwijl zij vurig kuste en…

bloedrood gloeiend schoon en groeiend scherp en boeiend stralend bloeiend één nacht van storm haar lichaam knakt behoudt haar trots haar bloem in vorm bloedrood vervloeiend haar eer ter aarde haar ziel vermoeiend haar hart roodgloeiend haar eigenwaarde…