Soms is het allemaal zo moeilijk
is het zo donker om me heen
dan kan er geen glimlachje meer af
en voel ik me zo vreselijk alleen
Niemand zie ik dan meer staan
verzonken in m'n eigen verdriet
zie ik geen vreugde meer of blijdschap
al die mooie dingen zie ik niet
Ik sta op zo moe zo futloos
aan het begin van zo een dag
sleep me door…
Mijn eigen onbewoonde eiland
heel ver hiervandaan
palmboompjes en mooi wit zand
daar wil ik zo graag heengaan
snachts in mijn dromen
dan ben ik daar
even alleen om bij te komen
voor niemand meer bereikbaar
daar op dat plekje kom ik tot rust
met alleen mezelf en mijn gedachten
geniet ik even...heel bewust
en kom ik weer even helemaal op krachten…