ik kan wel praten
en ook wel schreeuwen
maar gooi me niet voor de leeuwen
want ik ben niet als al die lichten
die aan de lopende band kunnen dichten
ik heb dat niet ik kan dat niet
waarom dan al mijn zuchten
ik heb toch niets te duchten
vaak blaas ik stoom
in donkere nachten
want wat wil ik nog verwachten
ik heb al alles
'k mis…
zondagmorgen
de zon staat laag
ik hoor het knorren
van mijn maag
iemand ronken
die niet uitgerust
de dag intrekt
de stilte blust
links van mij
een dorp een wei
een tent een fiets
dan even niets
de zon een plaag
een knul een blaag
boert cola bubbels
hoog en laag
de trein passeert
een klein station
erboven drijft
een luchtballon…
Nog duizend en één vragen.
Nog duizend en één dingen te zeggen.
Nog duizend en één zoenen te geven, minstens.
Duizend
en nog eens zoveel redenen
om bij je te liggen
je te voelen
te strelen
te doen wat ik fijn vind
te doen met jou
alleen met jou
daarom
nog duizend en één keer, ik ben blij dat ik je ken.
Nog duizend en één keer, ik ben…
in de tijd
die haar nog rest
leest ze
over de geraniums heen
de mensen op de brug
wat heb ik toch
vraagt ze
elke vijf minuten
dezelfde vraag
wat heb ik toch…