Alle inzendingen van Cobie Verheij-de Peuter

Een musje hipt van tak naar tak en zingt zijn eigen lied 't is net alsof hij zeggen wil "vergeet je Schepper niet".…

Boom, wat sta je toch gebogen, je was zo recht, zo fier en opgetogen De kruin buigt zich tot 't zachte mos, zo lijkt het donker in jouw bos. Kijk verder dan jouw herfst waarop je 't blad laat gaan. Hef op je kruin, een nieuw gewaad komt er nu heel snel aan.…

Daar in de kleine vijver zag ik held´re lissen staan die kleurden zich vol ijver veel geler dan de maan. Daartussen, teer en teder stond trots een zwanebloem libellen streken neder verstrengeld in een zoen Insecten zongen zoemend hun vleugels schreven faam geen taal of teken noemend ontstond er toch een naam Nu wilde ik wat dichter…

En bijna is het lente…. De vorst is uit de lucht Trotserend alle stormen Geeft zij haar laatste zucht. Nu bloeit de lente open… Geeft zij weer nieuwe hoop Een tak is uitgelopen Nieuw leven neemt een loop Zij schenkt haar moederwarmte Die ze in zich had weer door Omarmt daarmee seizoenen Gaat nimmer meer teloor! Die leeft die zal…