Alle inzendingen van Coenraedt van Meerenburgh

Die Erdogan, dat is een democraat In al zijn vezels, ja, in hart en nieren, Vandaar dat velen zijn victorie vieren, Geluk en voorspoed voor de Turkse staat. Joe Biden en Macron begrijpen dat, En zeiden daarom snel: Proficiat!…

Here comes the sun, Hey Jude, Help!, Twist and shout, Can’t buy me love, She loves you, Ob-la-di, Get back, I am the Walrus, Let it be, Lady Madonna, We can work it out. Het mag nu van de platenmaatschappij, dus koop ze voor een appel en een ei.…

Bij Stonehenge zijn, het is onlangs bewezen, de stenen van een zeer speciale soort. De zieken kenden het als toevluchtsoord en reisden er naar toe om te genezen. Maar weinig mensen werden weer gezond; er liggen louter lijken in de grond.…

Het asfalt was een grijs oneindig lint, Waar ruimte bleek voor andere geluiden, Het hoe en wat, dat kon ik nog niet duiden, Van oliecrisis wist ik niet als kind. Ik voelde najaarslucht, het koele niets, Genietend achterop mijn moeders fiets.…

De vrouw was vorig jaar nog running-mate, voordat ze maar één ijsbeer had geschoten. Nu heeft ze weer een boek om te promoten, voor wie nog niet voldoende van haar weet. Zij stelt zich over drie jaar kandidaat, dus hoop ik dat de wereld ècht vergaat.…

Het jaar is nog niet goed op gang gekomen, Die eerste week hangt tussen mal en dwaas, We leven nu nog even in een waas, Waarin we van iets hoopvols kunnen dromen. Een jaar gewenst van liefde, licht en rede, Van vrijheid, voorspoed en vooral veel VREDE!…

Het lijkt alsof de wereld explodeert: Een vliegramp, slaande ruzie met de Russen, En Gaza-demonstraties ondertussen, Waarin men luid verwensingen scandeert. Als tegenwicht voor al die boze tongen, Heb ik dat lied van Lennon meegezongen.…

’t Is klaar voor 50Plus en voor Henk Krol, De Kamerfractie is uiteengevallen, Het zat erin, het móest een keertje knallen, Maar wanneer eindigt dit gerollebol? Het is een feit, al doet hij zo zijn best, Dat deze man steeds minder toekomst rest.…

Hier zijn geen woorden voor! Wrede terreuraanslag Duizenden doden En peilloos verdriet Maar een symptoom van een Civilisatieclash Dat was het volgens Deskundigen niet…

De ruimte wil ons kennelijk wat vragen: “Wat zoeken jullie met je telescoop? Een stukje duiding, of alleen maar hoop, Of alle kennis van voorbije dagen?” Terwijl we turend kijken in de nacht, Blijft dit de vraag die op een antwoord wacht.…

We houden het heelal goed in de gaten, De telescopen staan omhoog gericht, Een zware ster verdween plots uit het zicht, Daarover blijven astronomen praten. Gecondoleerd, maar ik ervaar geen leed, Van deze ster had ik niet eerder weet.…

Het was een mooi idee van Willem Drees, om iedere bejaarde rust te gunnen. Nu schijnt dat niet meer zorgeloos te kunnen. De leeftijd gaat naar boven, naar ik vrees. Juist de vergrijzing zal daar wel bij varen; van zulk nieuws krijg je steeds meer grijze haren.…

ik was verward, de wijzers van de klok vertraagden, waren niet vooruit te branden ze stonden stil en ik stond voor het blok toen niemand acht sloeg op mijn offerande ik wilde vuur ontsteken met m'n stok geen vonk sprong over, elke poging strandde tot onverwachts het rookgordijn optrok en ik, uit as herrezen, me vermande je overbrugde afstand…

een man voelt soms de drang op pad te gaan de weg is lang, hij weet niets van tevoren hij hoort sirenenzang en is verloren beloften aan de sterrenhemel staan in een geheimschrift, god weet waar vandaan hij staat vroeg op, vertrekt bij ochtendgloren is een oase daar, een stad, een toren? hij gaat voorop en leidt de karavaan doorkruist woestijnen…

als ik haar tegenkwam dan zei ik haar gedag liep heen en weer het noodgebouw en terug zodat ik nog een keer kon kijken naar haar lach in de pauze naar het fietsenhok want daar was zij, kom, vlug als ze mij maar even zag dan zou ze het wel weten daarna ging ik analyseren en had genoeg om op te teren tot een uur of één als ik m'n brood…

ik las je namen in de krant in vette letters weergegeven voorgoed omgeven door een zwarte rand we liepen samen door het land grenzen werden opgeheven we lieten de gedachten zweven bespraken de planetenstand de tekens brullen nu als leeuwen vertwijfeld werpen wij het zand wat rest ons, die hier achterbleven dan dóór te leven zonder…

Op school zocht ik naar snijpunten, gedreven schreef ik in logaritme schriften vol. Mijn jongensbrein stond van formules bol, maar veel is mij er niet van bijgebleven. De leerstof was niet bruikbaar in het leven en bracht mij af en toe het hoofd op hol. De vraagstukken eisten een hoge tol, oneindig meer dan ik had willen geven. De functie…

Straks blijkt uit grondig Zwitsers onderzoek, dat we de volksgezondheid zwaar belasten door straling in de lucht van nieuwe masten; mobieltjes zijn geen zegen, maar een vloek. Als het ècht kwaad kan, die UMTS, dan krijg ik vast bericht op mijn 06. ------------------------------ ...het plaatsen van nieuwe UMTS-masten stuit op steeds meer…

Het fenomeen is allen wel bekend. Toen met die moord op JFK in Dallas vroeg iedereen elkaar, kom op, vertel ‘s: weet jij nog waar je was op dat moment? Ik heb dat al die tijd verkeerd verstaan En zei steeds maar: ‘ìk heb het niet gedaan!’ --------------------------------------------- ...Peter R. de Vries beweert dat hij de moord op Kennedy…

De kerk in Tilburg ging van bim bam bom en buurtbewoners zijn verhaal gaan halen. Meneer pastoor volhardt en moet betalen; vijfduizend euro, 't is een flinke som. Wil niemand zich dan over hem ontfermen? Een klokkenluider moet je toch beschermen? ----------------------------------------------------------- De gemeente Tilburg beboet de…

ik ben geen dwerg, ik ben geen reus ben geen atleet, ben niet gedrongen ik heb twee ogen en een neus een hart, een lever en twee longen is dit het lichaam van mijn keus of werd ik in mijn huid gedwongen? misschien is dit te serieus toch ben ik een gewone jongen zo hier en daar heb ik een pukkel net als zovele anderen maar hoe dan ook:…

men neme een normale mier dat is toch zo'n effectief dier maar als je 'm vergroot dan wordt het z'n dood een reuzenmier werkt voor geen zier het mierenontwerp is gericht op marges van lengt' en gewicht want wordt-ie te zwaar dan speelt-ie niets klaar hij geeft het vlug op, want hij zwicht hetzelfde geldt voor het getal van mieren en mensen…

Als militair, gewend aan plicht en tucht, werd hij een jaar geleden uitgezonden. Maar nu mist hij de echtelijke sponde, vandaar dat hij in eenzaamheid verzucht: 'Oh, kwam hier maar een stoot die me verwende. De enige die komt is Balkenende!' -------------------- ...vandaag bracht premier Balkenende een bezoek aan de Nederlandse militairen…

een aardbewoner staat voortdurend bloot aan hemelse gevaren die hun banen verlaten en langs onbekende lanen op ramkoers liggen met de aardse schoot die dreiging slaat de mensheid uit het lood maakt keerkringen van de meridianen en van de thuisplaneet een dal der tranen een inslag wordt gewis ons aller dood de telescopen zijn opnieuw vergroot…

Die winteravond in de Achterhoek keek ik met veel verwondering naar boven, waar zonder lampen die de sterren doven, de melkweg zich liet lezen als een boek. Blik op oneindig. Ik viel in het niet en zag de adem die mijn mond verliet.…

tussen de marmeren pilaren speel jij je spel ik achtervolg je op mijn lederen sandalen vang een glimp op van je kleed herken je lach en weet dat we later in elkaars armen komen tot bedaren…

Ik kneep m'n billen samen voor Anouk, Want zij was bij het bowlen uitgegleden, Zo meldden alle kranten kortgeleden, Het lied was mooi, toch viel voor haar het doek… Net toen ik dacht: “m’n snelsonnet is klaar,” Gaat zíj wèl door, voor ’t eerst in negen jaar!…

Dit jaar zet ik m’n beste beentje voor, want zo kom ik tenminste nog eens buiten en ik negeer de pijn in beide kuiten. Niks blaren, niks terrasje tussendoor. Niet iedereen was blij dat ik hier kwam. Ze waren bang dat ik de benen nam.…

Ik zag een meisje lopen over straat en wilde haar een complimentje geven: "Kom in m'n armen, liefde van mijn leven!" Maar dit had niet het juiste resultaat. Ik wilde ècht alleen maar aardig zijn. Zij beet me toe: "Bah, viezerik, verdwijn!"…

ik was verward, de wijzers van de klok vertraagden, waren niet vooruit te branden ze stonden stil en ik stond voor het blok toen niemand acht sloeg op mijn offerande ik wilde vuur ontsteken met mijn stok geen vonk sloeg over, elke poging strandde tot onverwachts het rookgordijn optrok en ik, uit as herrezen, me vermande je overbrugde afstand…