inloggen

Alle inzendingen van Dick Nieuwpoort

27 resultaten.

Sorteren op:

Een zaterdagochtend

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 76
Dwalend door verlaten straten van mij onbekende kille steden doodstil door Jan en alleman verlaten opgejaagd door spoken uit het verleden wandel ik op een vroege zaterdagochtend aarzelend door mijn hoofd op zoek naar zekerheden waarvan ik denk te zijn beroofd. In een kluwen van verlatenheid en nijd die de liefde even deed verzwinden. ben…

Besporyadok za probedu

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 48
Als de oorlog zich onverbiddelijk aandient verdwijnt het recht en het begrip in een la komt een vrij bestaan in gedrang overheerst mateloze overlevingsdrang. In een levenloze omgeving heerst slechts dood en verderf door toedoen van volgzaamheid in een onzekere tijdelijke werkelijkheid. Moraal rest de onschuldige slachtoffers zij gaan de…

Luisteren

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 25
Luister, naar de wind die zich in de stilte verstopt Luister, naar de druppel die zich in het water bevindt Luister, naar de aarde die de grond onder je voeten vormt Luister, naar de warmte die de zon verspreidt Luister naar het onmogelijke en je zult jezelf ook weer horen…

Alles komt in beweging

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 60
Mistig, stil en uitgestrekt leunt de stad tegen de duinen Duwend tegen het natte, groene achterland ontdoet ze zich van haar nachtelijk vocht. Slechts een bleke zon komt op Het mag nog geen dag heten Gedempt licht verdringt de grijze schemer en doet de nacht vergeten. Schaduwen glippen geleidelijk weg Langzaam verdwijnt de kilte Er komt…

5 mei 2022

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 31
De zon komt nog op en gaat ook weer lijdzaam onder 't Is wat' zegt een stemmetje in mijn hoofd van dit geluk nog niet beroofd ondanks al het werelds gedonder. Zelfs als wolken van kleur verschieten mag het de pret niet drukken Er blijft altijd wat moois verscholen in de mens Zo niet, dan is het op zijn minst een wens als het geloof erin…

De oranje deur

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 94
Als je door de oranje deur gaat achteraf en verscholen Houd moed geliefde, kameraad Laat elkaar niet los en eenzaam dolen Want achter die deur staat prominent en onverholen de dood in al zijn kracht paraat met de zeis in de aanslag in een hoekje van de wachtkamer verscholen Wie moet direct mee, wie mag nog even blijven wie behoort…

Aarde en lucht

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 135
Los van de aarde van ons geluk en leed laat ik weldra slechts een glimp van mijn leven aan jou en andere naasten na Vergeet mij en laat mij gaan ik kwam slechts even langs en ben nu verdwaald en dolend als een geest Ik kom niet meer terug want na mijn laatste zucht ging ik op in de kosmos en verwerd ik tot aarde en lucht.…

Geen weg terug

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 113
Het stond daar tegenover mij uit het zicht onbeweeglijk en vaag in het schemerlicht Ik schrok onderging de straf en traag zonder wrok wendde ik mij af Al wil ik terug dan kan ik niet Al moet ik terug er ligt niets in het verschiet Er is geen terug naar wat ik achterliet Zo zwerven mijn gedachten op een weg die ik niet heb…

Kerstmis van een kind op school (vrij naar J.C.)

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 169
Voor een kind in een krib verdwaald boetseerden wij een stukje voor een kaars en devoot leerden wij een lied voor na het kerstverhaal dat dagenlang werd herhaald Ik voelde mij erg klein en eenzaam in deze donkere, koude dagen met of zonder sneeuw en nat met chocolademelk en kerstkransjes starend uit het raam Beklemmend waren deze dagen…

De geesten van mijn toekomst (3)

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 102
In het verleden werd ik, lerend en groeiend, anders dan zij. In het nu ben ik, groots denkend, in wezen klein In de toekomst word ik slechts een herinnering in hun beeld van mijn zijn.…

Als

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 86
Als ik niet meer kan lopen help me als je kan Als ik niet meer zelf kan eten voer mij dan Als ik niet meer kan praten praat dan honderduit tegen mij Als ik in mijzelf gevangen zit maak mij vrolijk en vrij Als ik niet meer wil laat mij niet verloren staan Als ik dodelijk vermoeid stilval laat mij dan maar gaan.…

Mijn eerste grote liefde

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 73
Mijn eerste liefde een gevoel zo fijn hoe onbezorgd en vrolijk speelde zij met poppedijn Ik speelde nog met treintjes in de grote hal, alleen bij juf De Boer op school We gingen daar met zijn tweeën heen Ook kwamen we samen terug en speelden verder met elkaar Twee gelukkige kleuters Och wat hield ik toch van haar Onschuldig trokken…

Vliegen

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 68
Ik wil vliegen zonder vleugels hoog en onaantastbaar treed ik uit mijzelf Ik wil zweven in vreugde rakelings scheren langs verdriet wijde cirkels trekkend om het leven doe ik de dood teniet Ik wil muisstil leunen leunen op de wind hangen in het luchtledige als een onbedorven kind Als een onvermoeibare zwaluw vertoef ik in de…

Een frisse geur

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 79
Mijn gedachten harken de duisternis bijeen In de groeven landt mijn spleen Een dag opent traag zijn luiken Mijn tuin aan ideeën netjes geschoffeld Angsten, onzekerheden weggemoffeld Een frisse herfstgeur dringt zich op…

Weer alleen

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 84
Niet toelaten het is te kort en zonde om je tijd eraan te verdoen. Niet laten doen ze vernietigt teveel alvorens het te moeten verlaten.…

Rakelings

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 45
Rakelings, op een haar na, in een flits, hadden we elkaar gemist We waren voortgegaan, met een ander doel, een ander leven. Ons denken en doen was niet verweven. Ik hier of elders, jij daar of op weg. Elkaar onbekend, ieder zijns weegs en ergens anders aangelegd. Oktober 2017…

Touché

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 52
Op een ochtend, uit het niets, overvielen ze mij. Heftig en onverwacht, nietsontziend, scheerde verstilde pijn langszij. Enkele woorden, angstig, hulpeloos en fragiel, gingen door merg en been. Huilend en ontdaan, onafwendbaar, was ik terug bij voorheen. Mijn diepste gevoelens, verstopt in vlees en bloed, kwamen weer tot leven en…

Hangende vogels

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 60
Grote zwarte vogels hangen in donzen wolken die uitrusten op verweerde kale bomen tegen een grauwe lucht. Wacht op mij ik neem je mee op het kronkelige pad tussen de bomen door naar het open veld. Daar waar muziek klinkt en wordt gedronken op het leven zonder zorgen onder een strakblauwe hemel.…

Uitzicht (Palavas-les-Flots)

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 56
Een in nevelen gehulde berg onscherp in de verte achter een stad en omliggende dorpen als een onregelmatige streep stenen na een drooggevallen estuarium en een drukke rotonde als uitzicht voor Een stel openstaande deuren naast een zwaarbeladen kast met een immer melodieuze radiozender tegenover een belegen bank waarnaast een slaapkamer…

5 Meiplein

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 131
Opgeborgen in een van de honderd glazen hokken Er warmpjes bij zitten in de duiventil Hoekbank, sanseveria en grootbeeldtv Blokjes kaas en rode wijn Autoverkeer tien verdiepingen lager Bovenin is het lekker stil De sneltram zoeft geruisloos voorbij Kanaleneiland, het winkelparadijs Hema, Action, Kruitvat en kebap Multiculti als hoogcultuur…

A day in a life

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 147
Twinkelende dauwdruppels in een opkomende morgenzon. Onbedorven. Een veelbelovende drukke ochtend, voor het allemaal begon Fris verworven. Een wisselvallige middag, hollen en stilstaan als het kan. Alles moet eruit. De schemer valt langzaam in, schaduwen verdwijnen, evenals de zon. De avondklok luidt De nacht neemt alles over, geluiden…

Gedachten

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 86
Schemerige, schimmige gedachtespinsels met de wind mee, verwaaid en geland. Uit alle hoeken en gaten schieten verzinsels voorbij, zonder enig verband. Benauwd balanceren op de ladder naar een oneindig alziend oog. Aan de top van de driehoek geen woorden voor betoog. Draaien aan Rubic’s kubus, spinnend in de kassen, kolkend door buizen…

Ontsnapt

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 74
Zomaar ontstaat een gedachte die ontsnapt uit een rusteloos denken door verwarrende gesprekken met jezelf Eerst nestelt zij zich in het hoofd als een wrak in het meer van impressies en zij sluimert dobberend in het bewustzijn Dan daalt zij neer langs de nek en in een getergde romp als lood op de borst is zij niet in staat te bewegen…

Bloedbaan

hartenkreet
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 373
Bonkende pijn, gepaard met stilte en alleen. Afscheid nemen van licht en geluid, starend in de nacht, roerloos voor me heen. Schaterend schieten, stapelgek geworden proppen blokkades in de achtbaan van vaten. Scharlakenrood vloeiend eau de vie, stollend op het moment suprême. Pijn en angst vervagen in de tijd. Het beest dat niets…

Voorbij

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 185
Schimmen uit het verleden, schieten als kometen tegen de randen van mijn heelal. Gedachten splijten, het toen en nu in een vrije val. Zon schijnt op daken, regen valt met bakken neer. Wind schuurt langs muren. Melancholie is hartzeer, maar heelt, als alle wonden…

'Sur place'

netgedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 435
Wanhopig stilstaan in onmeetbare ruimte en begrensde tijd. De aanloop van een nieuw begin, in een lichaam dat lijdt. Denken aan wat kon. Maar er is niets, niets begon. Dan ook geen gemis. Zon, zee, wind, voor niks niet bang. Denken en spelen als kind, bloedend, kermend met slepende gang. De toeschouwers houden zich in. Ik, zonder…

Zwart-wit

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 440
Terug op handen en voeten, zwart-wit en monogeluid. Gelukkig zonder schuld en het heilige moeten. Geuren en geluiden drijven boven bij een beeld. Weemoed als verlossing, voor een wereld die je niet meer deelt. Klauwend in de ijle lucht, verstikt onder een dikke deken. opgeruimd en liefhebbend het einde tegemoet, voor je uit alles wit…